NİYE?

Hayat kendisine zor gelen kimse, Allah’a (bir Yaratıcı’ya) da inanıyorsa, ‘beni niye yarattı, yaratmasaydı, hiç sıkıntı çekmez, günah da işlemez, cehennemde de azap görmezdim.’ der.

‘Yaratırken bana mı sordu?!’ diyenler de var. Özellikle gençler bu soruyu kendi kendilerine çok sık soruyor; biraz “cesaretli”! olanları da, onlara dini anlatan insanlara buna benzer sorular soruyorlar.

Yaratma, belli özelliklerle donatmadır. Bu özellikler olmadan yaratma olmaz. İnsan için bunların en önemlileri akıl ve iradedir. Akıl, bilmenin; irade de seçmenin gücüdür.

Hiç yaratılmamış olmak, yok olmak, hiçbişey bilmemek ve hiçbişey seçememektir. Yok olan biri, hiçbişey yapamaz, soru da soramaz. Bir adam, absürd de olsa soru sorabiliyorsa, vardır; varlığına yerleştirilmiş güçleri doğru kullanamadığı için, varlığını anlamlandıramıyordur. Taşın varlık sebebi, taş olmaktır; suyunki su; ... insanınki de insan. Taş ve su, varlığından şikayet etmezken insan ediyorsa, o insan, insan olamadığı için (ona verilen imkânları doğru kullanamadığı için) şikâyet ediyordur, yaratıldığı için değil. 

İnsan, kendini taştan (ottan vs.) daha mı değersiz görür de, ‘beni niye yarattın?’ sorusunu sorar!. İnsanlığının gereğini yapmazsa, taş da olur, ot da...

Yaratmasaydı, yoktun!. Yokluğun ne olduğunu biliyor musun, Ey insan!.

Her hâlde kimse seni hiç yok saymamış!. Herkes seni adam yerine koymuş (insan saymış), ama sen kendini adam/insan olarak görmeyi becerememişsin!.

Suç, Yaratıcı’da değil, sende!.

Kendine gel!. Yaratıcı’yı değil, kendini sorgula!.