BELİ BÜKEN YÜK

 "Enqada Zahrek."

Bu ifade, İnşirah Sûresi 3. ayette geçer. Önceki âyetlerde “Senin göğsünü genişletmedik mi, bu yükü Senden kaldırıp yükünü hafifletmedik mi?; 4. âyet ise “Adını (Şerefini, İtibarını) yükseltmedik mi?” (sonraki âyetler), “Kesinlikle güçlüğün/zorluğun yanında kolaylığın olduğunu (bil!.)” te’kidle söylüyorum! (iki âyet peşpeşe : inne meal usri yüsra! feinne ve inne ile). “Öyleyse boş durma! Yorul! (ama) Sağlam dur!. Ve sadece Rabbine yönel/rağbet et!.” (O'nu önemse!.) der.

‘Beli büken yük’ neydi? Esas soru bu.

Abdullah oğlu Muhammed, seçkin bir kabileye mensuptu; dedesi Mekke’nin reîsi idi; evet yetimdi ama kimsesiz değildi!.

Sorumluluk taşıyan yufka bir yüreğin sahibi idi. Görüyordu yaşananları, zulüm ve haksızlıkları; sessiz çoğunluğun yaşadığı ızdırapları, çaresizlikleri...

Kendi de çaresizdi; bir çare arıyordu!. Dertli idi; derdi bu idi. Duramıyordu Mekke’de. Görmek istemiyordu yaşananları. Dayanamıyordu haksızlıklara, adaletsizliklere, yapılan zulümlere. Hılf-ül Fudûl’e (Fâdıl insanların paktına) katılmıştı ama o da pek bir işe yaramıyordu. Ebu Cehiller, Ebu Lehebler, Ebu Sufyanlar, Velid b. Muğıreler çok daha güçlü ve zâlimdiler.

O (Muhammed a.s.), zulme rıza gösteremiyordu ama o zulmü de bitürlü ortadan kaldırmaya güç yetiremiyordu.

Çaresizdi ama samimiydi.

Hıra’da tek başına bir çare arıyordu.

Ne yapacağını bilmiyordu.

Rabbi O'ndaki samimiyeti ve ciddiyeti gördü ve “şu ândan itibaren Ben, Sana ne yapacağını söyleyeceğim; Sen, Benim söylediklerimi insanlara “Söyle! = İqra!.” Benim adımla, Benim adıma (Sen) söyle! = “bismi Rabbike, ki Ben’im Seni ( ve sizleri) yaratan...” (96/Alak, 1.)

Çare Ben’de. Hidayet ve kurtuluş Ben’de. Ben’im Söylediklerimde... (demişti.)

Sen üzülme!. Ben Senin o belini büken yükü hafifleteceğim ama Sen de yükün hafifleyince sakın “salma”!. Çalış!. Çabala!. Yorul!... 

Çalışmadan, yorulmadan bu iş olmaz; bu zulüm sona ermez.

Sen çalış-çabala!; gerisini Ban’a bırak!.

Panik yapma!. Canını sıkma!. Acele etme! ama görevini, sorumluluğunu da ihmâl etme!.

Göreceksin, her şey düzelecek.