KIYAS
Bişeyi (meseleyi), benzer bişeyle (mesele ile) karşılaştırma. Dinî açıdan, hakkında âyet, hadis ve icmâ bulunmayan bir konuda akıl yürütme; ‘edille-i şeriyye’den, şer’î delillerden. Kıyas, mantık yürütmede en çok başvurulan yöntem ama ben bu yazıda bunlardan değil, çook başka bir kıyastan söz edeceğim ve bu kıyası, kulluk bilinci ile irtibatlandıracağım. Yapacağım kıyası, ebeveyn (ana-baba) olanlar çok daha kolay anlar. Ana-babalar, çocuklarını büyütmek ve yetiştirmek için 20-25 yıl biçook sıkıntılara katlanırlar. Çocuklar büyüyüp iyi bir meslek sahibi olup iyi bir gelir elde edince, kendilerini kendilerine “yeter” görürler, nasıl büyüdüklerini, nasıl o hâle geldiklerini “pek” düşünmezler; ana-babalarını da “pek” arayıp-sormazlar. İstisnalar kaideyi bozmaz. Onlar da ileride ana-baba olunca anlayacaklar, anlarlar elbet; anlayınca da ana-babaları büyük ihtimalle göçüp-gitmiş olur. İşte bu durumu, kullukla/kulluk bilinci ile kıyaslayacağım. Ana-baba, çoluk-çocuk, genç-yaşlı fark etmiyor,