TEMİZLİK = TAHÂRET
Temizlik = Tahâret : Bedenin ve onun yaşadığı çevrenin temizlenmesi. Buna maddî temizlik denir. Bir de manevî temizlik var.
Manevî temizlik Kelime-i Şehâdet ile başlar. Kelime-i Şehâdet = “Lâ ilâhe illâ-l Allah.” ruhu, kalbi, içi (duyguları ve düşünceleri) temizler; çünkü şirk, pisliktir.
...
Abdest ve gusül, (bakışa/niyete bağlı olarak) hem dışı hem içi temizler. Abdestsiz namaz olmaz.
Zekât, malı temizler.
Oruç, Allah içindir; Allah dışındaki her türlü “pis niyeti”! temizler; kişiyi mâsivâdan uzaklaştırır, Allah’a yakınlaştırır.
Hac, toplumu ve siyaseti temizler...
Bütün ibâdetler, niyetsiz olmaz. Niyet temizlenmezse ibâdetler, ibâdet olmaz. Niyet, kalpte olandır. Kalpte mâsivâ = Allah’tan başka bişey varsa, ibâdetlerdeki niyet (ibâdetler), saf = temiz olmaz. (Bknz. Nur, 26.)
Cennete tayyib = temiz olanlar girecek. Onlara : “selâmün aleyküm, tıbtüm.” denecek. (Bknz. 39/73.)
Yorumlar
Yorum Gönder