BU HAYATIN SONU

Hayatın kısa vadeli sonu : herkesin tek tek ölümü; uzun vadeli sonu da kıyamet. (= her şeyin toptan ölümü) Ölüm sonrasını “bilmiyoruz” ama Bildiren’e inanıyoruz. Allah-u A’lem, ölen için, ölümden kıyamete kadar zaman duracak; birinci surla kıyamet kopacak; ikinci surla da “yeni bir hayat” başlayacak...

Bu hayattan, o hayata götürebileceklerimiz, sadece amellerimiz; başka hiçbir şey, hiçbir işe yaramayacak. 

Buradan götürdüğümüz amellerimize göre, orada bizim için “yeni/den bir hayat” başlayacak.

Bundan sonrası için sözü, Kur'ân’ın Zümer Sûresi 68 ilâ 75. âyetlerine bırakalım.

“O gün sûra üflenir; Allah’ın dilediklerinden başka göklerde ve yerde kim varsa kıyametin dehşetinden çarpılıp cansız yere serilir. Sonra sûra bir daha üflenir; bir de bakarsın ki, bütün ölüler dirilip kabirlerinde ayağa kalkmış, merak ve endişe içinde etraflarına bakınıp duruyorlar.” (68)

“Yer, Rabbinin aydınlığı ile aydınlanır, kitap ortaya konur, Nebîler ve tanıklar getirilir; aralarında hakk ile karar verilir ve onlar asla haksızlığa uğratılmazlar.” (69)

“Herkese yaptığının karşılığı tastamam ödenir. Zaten Allah, onların yaptıklarını pek iyi bilmektedir.” (70)

Kafirler bölük bölük cehenneme sürülürler. Oraya vardıklarında, kapıları açılır. Cehennemin bekçileri onlara : ‘içinizden size Rabbbinizin âyetlerini okuyan, sizi bu gününüzle karşılaşacağınıza dair uyaran Rasuller gelmedi mi?!.’ derler. Onlar : “evet geldi.’, derler. Fakat azap sözü kafirlerin üzerine hakk oldu.” (= gerçekleşti.) (71)

“İçinde sürekli kalmak üzere cehennemin kapılarından girin!., denir. Büyüklük taslayanların kalacakları yer ne kötüdür.” (72)

“Rablerine karşı taqvâ sahibi olanlar grup grup cennete sevk edilirler. Oraya vardıklarında, onun kapıları açılır. Onun görevlileri, onlara : ‘selam sizlere, siz aklandınız!.’ Sürekli kalmak üzere ona girin, derler.” (73)

“Onlar ise şöyle diyecekler : ‘Bize verdiği sözü yerine getiren ve cennette istediğimiz yerde oturmak üzere bizi bu ebediyet yurduna vâris kılan Allah’a hamdolsun!. Sâlih ameller işleyenlerin mükâfatı ne güzel!., diyecekler.” (74)

O gün melekleri de görürsün; arşın etrafını kuşatmış, Rablerini överek tesbih ediyorlar. Böylelikle tüm insanlar hesaba çekilecek, aralarında adâletle hükmedilecek ve ‘Sonsuz Hamd-ü Senâlar olsun âlemlerin Rabbi Allah’a!’, denilecek.” (75)

Kur'ân, açılışı (= Fâtihâ) da, kapanışı da (Allah’a) Hamd ile başlar-bitirir; Zümer, 75. âyette meleklerin yaptığı Hamd’de biz de bulunsak, fena mı olur?!. Cehenneme girersek, “bu koroda”! bulunamayız; çoook âh-u figân ederiz, ama yine de kurtulamayız.