Bİ KARAR VERMEK!

Karar vermek kolay bir iş değil; basit kararlar kolay verilir ama ben hayatî karardan söz edeceğim. Bu hayatî karar da “gelecekte” ne olmak istediğimiz ile ilgili.

Lise bitince herkes, ne olmak (okumak) istediğine dair bir karar vermiş, tercih yapmıştır. Bu karar (tercih), ilk bakışta burada hangi meslek üzerinden hayatın kazanılacağına dair bir karardır ama benim niyetim çook daha uzaak bir geleceği kapsıyor. Kararlarımızı kolay veremiyor, çoğu zaman işin içine “itiliyor/sürükleniyoruz”!. Öteye ait karar(lar) verirken de acaba böyle mi yapıyoruz? Belki de çoğumuzun aklına ötede ne olmak istediğimize dair bir düşünce bile gelmiyor!.

Burada bir karar vermek, bir çook arzu ve istek arasından birini seçmektir ama sanırım, öteye ait karar vermede insan o kadar zorlanmaz; sadece burada verdiği karara ahlâkî bir değer yükler.

Burada zengin olmak istiyorsak ticarete atılmayı isteriz; ünlü olmak istiyorsak sporcu, sanatçı ya da siyasetçi olmayı isteriz; sessiz-sakin bir hayat yaşamayı istiyorsak “kendi hâlimizde” bir yaşamımız olsun deriz, vs...

“Ölünce” ne olmak istediğimize dair karar da, burada iyi bir tüccar, iyi bir sporcu, sanatçı, siyasetçi, hoca, vs... olmamıza bağlıdır; bu kararı vermeden iyi bir tüccar, iyi bir sporcu, iyi bir sanatçı, iyi bir siyasetçi, iyi bir hoca, vs... olunmaz. Bu da iyi bir Mü’min/Müslüman ve iyi bir insan olmaya bağlıdır. Tek başına iyi bir Mü’min, iyi bir Müslüman, iyi bir insan olunmaz. 

Burada ne olmuşsak, onunla/onun üzerinden Mü’min’liğimizi, Müslüman’lığımızı, insanlığımızı “gösterir ve ispat ederiz”!.

Aldığımız (verdiğimiz) kararlar (burada olduğumuz şey) bizi bu ulvî amaca yönlendirmiyorsa (yöneltmiyorsa), insanlar bizi bişey olmuş “görse/zannetse” de henüz biz bişey olmamışız demektir.

Şunu kesinlikle bilelim ki “OLMA”, burada sona eren bişeydir, öteye gidince insan artık bişey olamayacak, burada ne olmuşsa onu görecek!.

İş işten geçmeden ne olacağımıza bi ân önce karar verelim ve gereğini yapalım. 

Yarın çook geç olabilir!.