HÂTİME
Sonsöz. Hâtem, son, mühür. Hâtem-ül Enbiyâ, Nebîlerin Sonu.
Edebiyatta (konuşmada-yazmada), sözü tamamlama, sözü sona erdirme.
Söz : Kelâm, logos. Logos : felsefede düşünce; dinde Tanrı Kelâm’ı (Kelâmullah). Kelime, kelâmın parçaları (!).
‘Tanrı’nın Kelâm’ı bitmez ve değişmez. “Lâ tebdîle likelimâtillâh.” (10/Yunus, 64.)
“Dünyada geçici bir yararlanma vardır. Sonra dönüş/leri Biz’edir. Sonra da gerçeği yalanlayan nankörler olmalarından dolayı onlara şiddetli azabı tattıracağız/tattırırız.”
مَتَاعٌ فِي الدُّنْيَا ثُمَّ إِلَيْنَا مَرْجِعُهُمْ ثُمَّ نُذِيقُهُمُ الْعَذَابَ الشَّدِيدَ بِمَا كَانُواْ يَكْفُرُونَ
(10/Yunus, 70.)
SadakAllah’ül Azîm. Azîm olan Allah doğru (söz) söyler.
Rabbim!, sesli/sözlü, kevnî/fiilî indirdiği Kelâm’ına/Söz’üne (Kur'ân’a ve kâinata) kulak vermeyi, itaat etmeyi = ‘semi’nâ ve etæ’na’ demeyi (teslim olmayı), temiz vicdanımızın sesini dinlemeyi, Kendi Söz’üne muhalif olan sözlere değer vermemeyi cümlemize nasip etsin. Âmin.
Yorumlar
Yorum Gönder