GAVS

Bu kelimeyi tasavvufî anlamı ile biliriz. Gavs : Kendisine sığınılan ve Allah tarafından âlemi yönetmekle yükümlü kılınan Kutup’tur. Kelimenin anlamı : Yardım, medet demektir. Bu kelime Kitâb’ta beş (5) kez, dört (4) ayette geçer. Enfal: 9, Bedir Savaşındaki sahneyi ve Mü’minlerin Rablerinden medet/yardım isteklerini ve Rabbin onlara “bin melekle” yardımını. Kehf: 29, (iki kez); zâlimlerin âhiret ateş azabı karşısındaki yardım isteklerine erimiş maden gibi bir su ile yardım edilme sahnesini. Kasas: 15, Mûsâ’nın şîası/kavminden olan gencin bir Kiptî ile kavgası esnasında Mûsâ’dan yardım istemesi anlatılırken. Ahkâf: 17’de de evlâdını İslâm’a davet eden ama bu davete evlâdın “öf/yazıklar olsun!” size diyen tepkisi karşısında Allah’a sığınan ana-babanın hâli anlatılırken.

Gavs ile Avn kökünden türeyen “istiâne” (ve iyyâKe nesteîn) sanki aynı anlamda gibi. İstiâne de yardım ve medet istemek/dilenmek gavs da ama gavsı biz biderece düşürmüşüz ve insana (büyük evliyâya) hasretmişiz.

Aslında gavsdaki yardım/medet de, istiânedeki yardım/medet de, insanın insana yardımı da Allah’tandır ama biz ‘arabinoktada’ takılıp kalıyor, "Hedef'e" bitürlü varamıyoruz; böyle olunca da kendilerinden yardım/medet istediklerimizde “bigüç var.” zannederek güçlerin sayısını çoğaltıyoruz; bu da bizi yoldan alıkoyuyor; çoook oyalanıyoruz.

Ömür kısa. Varmak istediğimiz “Yere!” varamayabiliriz!.

Bizim Gavs bildiklerimiz de Allah'tan yardım/medet bekliyor!.

Yorumlar

Yorum Gönder

Bu blogdaki popüler yayınlar

İHÂNET

İhânet : Verilen sözde durmamak. Arkadan vurmak. Vefâsız davranmak. Aldatmak. Hâinlik etmek... Ticarette. Siyasette. İnsanî ilişkilerde. Evlilikte ve Dinde... Dindeki ihânet, bütün alanları kapsar. Din, ticarette de siyasette de insanî ilişkilerde de hâinliği sevmez, istemez, hoş görmez. Mü’min, hiç kimseye (elinden geldiği, gücünün yettiği müddetçe) hâinlik (ihânet) etmez. Ederse, kendini (hâşâ)! Allah’a ihânet etmiş sayar. “Ey İman edenler! Allah’a ve Rasûlüne ihânet etmeyin = lâ tehūnû-Allaha ver Rasûl); (böyle yaparsanız), bile bile size verilen emânetlere de hâinlik etmiş olursunuz.” (8/27.) Çünkü Allah da Rasûlü de hâinleri sevmez. Çünkü Allah da Rasûlü de kimseye hâinlik etmez; O’nlar da Mü’min’dir, (Biri, El-Mü’min) Güvenilir’dir. Mü’min, Mü’min’e (El-Mü’min’e) güvenir = ihânet etmez. Mü’min, mü’mine ihânet etmez; ederse, hemen telâfî eder, özür (af) diler. Aslında mü’min, hiç kimseye ihânet etmez; ederse, rahat etmez, edemez. O, güvenilir biridir. Öyle olduğu için, El-Mü'm
Devamı

KELİME/KELÂM & KAVL/SÖZ

Kelime, harflerden oluşan anlamlı bütün, sözcük; kelm, yara, kesik. Kelâm, kelimelerin anlamlı ifâdeye, cümleye dönüşmesi. Kavl, ifâde, konuşma, beyân/beyânât, söz. Harflerin tek başına bir anlamı yoktur; onları en az iki kişi bir araya getirerek bir  anlam verir. O ile L, bir araya gelerek OL ve LO! olur. OL, anlamlı iken; LO, argoda seslenme demektir. ÖL ve LÖ de benzerdir. OLUŞ, ÖLÜŞ, ÖLÜM, LÖK  KÖK gibi... kelimeler, bir gramer düzeni içinde ve belli bir toplumsal oydaşma/konsessüs ile, dildeki (ve cümlerdeki) anlamlarına, yerlerine kavuşurlar. Mevcut oydaşma/konsessüs bozulur da yeni bir oydaşma/konsessüse karar verilirse; bu, yeni bir dil demek olur; dillerin farklılığı bunu gösterir. Kelâm = kelimeler, bir tür paroller/parolalardır. İlâhî kelâm, ilk etapta Allah ile Elçi (Elçiler = Cebrâil ve Peygamber) arasındaki parole/parola; sonra da biz insanlar arasındaki paroladır. Bizler, Allah ile Elçi (Elçiler = Cebrâil ve Peygamber) arasındaki parole/parolayı bilemeyiz, çözemeyiz, bu
Devamı

HADİS & SÜNNET

Hadis kelimesinin etimolojik kökü HDS (= حدث). Yaşanan olay, hâdise ve o olayın haberini vermek, demek. Sünnet kelimesinin etimolojik kökü ise, SNN veya (= سنة/ سن). Kanun, yasa, gelenek, cârî = yüyürlükteki uygulama demek. Her iki kelime de Efendimize nisbet edildiğinde, Hadis, Efendimizin yaşadığı olaylar karşısındaki tepkisine (= açıklamalarına); Sünnet ise uygulamalarına karşılık gelir; her ikisi de bağlayıcıdır. Hadis kelimesi Kur'ân’da, “hadîs-i Mûsâ, ahsen-ül hadîs, hadîs-ül cünûd, hâze-l hadîs” ve emir kalıbında (= fehaddis = anlat!) şeklinde kullanılır. Sünnet kelimesi ise, sünen ve sünnetullah şeklinde geçer. Hadisi daha çok “teorik ve söz”; Sünneti de daha çok “uygulama ve amel” şeklinde anlamak da mümkündür. Elbette Kur'ân, Efendimizin hayatı ile hayat bulmuştur. Efendimiz, Kur'ân’ı hem konuşarak açıklamış, hem de uygulayarak = yaşayarak hayat/ın/a aktarmıştır. Efendimizin yaşantısından önce, Ona Kur'ân inmeden önce de (cahiliyede de, daha önce de) yaşayan b
Devamı