BEYTULLAH

Beytullah, Allah’ın Evi demek ama bu tâbir bu şekilde Kitâb’ta geçmez; “rabbe hàzel beyt” (106/3) şeklinde geçer.

...

Şu gibi sözleri çoğumuz çok sık duyarız : ‘Benim mekânımda bana dayılık (artistlik) yapma!.’ veya ‘Benim mekânımda bana kim ne yapabilir?!.’ (sıkıysa yapsın!)

...

Rabbin Mekânında (= haccda), belli yasaklar var. Ayrıntı için ilmihâl kitaplarına bakabilirsiniz. O bölge (= O mekân, O Evin civarı) harem bölgesidir; O Mescide (= Kâbe’ye) de Mescid-i Haram denir.

Allah’ın Evinine giren (= hacı olmak için oraya giden) kişi, söz ve davranışlarına dikkat eder, etmelidir, değil mi?!.

Soru şu. Allah'ın Evi sadece O bölge (= O mekân, O Evin civarı) mi; o yasaklara sadece O bölgede mi uyulacak; tüm yeryüzü (hatta kâinat) Allah’ın (Evi) değil mi?!.

Allah’ın Evinden “çıkınca”!, istediğimizi yapabilir miyiz?!.

Allah’ın Evi = Beytullah, bize hep böyle, buradaki gibi yaşayın diyen bir sembol (= olağanüstü bir dil).

Burada “Allah’ın Evindeymiş gibi”! yaşayanlar, Allah’ın Evinden çıkınca (= ölünce), istediklerini yapabilecekler; yaşamayanlar, Allah’ın isteğine (= gazabına, azabına) mahkum olacaklar.