UTANMA
Utanma = Hicâb.
Hicâbın ilk anlamı örtünme.
Örtünme, görmemek için mi göstermemek için mi?!. Göstermemek için, değil mi?!.
İlk anlam, göstermemek; ikinci anlam ise görmemek. Birinin yüzüne bakamama, kişinin kendi yüzünü örtmedir; buna utanma denir. Utanan adam, utandığı adama göz ucuyla bakar, ona birden/doğrudan bakamaz; ondan korkar.
Ya Tanrı’yı görmek isteyen?!.
“Tanrı’dan utanmayan”!, Tanrı’yı birden/doğrudan görmek ister; “Tanrı’ya karşı yüzü olmayan”! ise, O’na ‘gözünü alıştırarak’ (veyahutta bir perde/örtü arkasından) bakar.
Allah-u Alem, Mûsâ (a.s.), yanan çalıyı örtü olarak kullanmıştı.
Tanrı’yı doğrudan (= örtüsüz, perdesiz) görmeye kimse dayanamaz.
“Tanrı, dağa tecellî edince, dağ paramparça oluverdi.” (Bknz. 7/143.)
Yorumlar
Yorum Gönder