LÂ İLÂHE İLLÂ ALLAH

Şimdiye kadar söylenmiş ve söylenecek tüm cümlelerin, bu cümleye dayandığı en yüce, en temel, en asil cümle; hatta tüm varlığın onsuz olmadığı bir cümle bu cümle!.

Varlık ve onların ifadesi olan sözler/cümleler, bu cümle olmaksızın anlamsızdır.

Bu cümle, tüm olanların ve anlamların kaynağı/dayanağı olan cümledir, çünkü ondaki ilâh, tüm varlığı ve anlamları var eden Allah’tır ve O’ndan başka ilâh da yoktur. “O’ndan başka ilâh olsaydı, varlıktaki (gökte ve yerdeki) düzen bozulur ve anlam kaybolurdu.” (21/Enbiyâ, 22.)

Bu söz, bu cümle (Lâ ilâhe illâ Allah), varlığın ortaya çıktığından beri geçerlidir ve varlık devam ettiği sürece de geçerli olacaktır.

“Muhammed-ur Rasûlüllah.” da, miladî 610’dan kıyamete kadar geçerli kalacaktır.

Bugün bu sözü (“Lâ ilâhe illâ Allah Muhammed-ur Rasûlüllah.” sözünü) kabul etmeyen ve hakkıyla söyleyemeyenler, iç ve dış dünyalarını kargaşa, karmaşa ve anlamsızlıklarla; bu sözü hakkı ile söyleyenler ise, içini-dışını huzur ve itmînân ile doldurmuşlardır; onlar “korkmayacak ve üzülmeyeceklerdir.”