KUREYŞ'İN DİNDARLIĞI

Dinsiz toplum yoktur; Kureyş de dindardı. Kureyş’in dindarlığını ortaya koyan üç örnek vereceğim.

İlki, Kâbe ziyareti için zorunlu gördüğü “temiz” elbise ile tavaf; tabiî bu elbiseden kazanç/kâr elde ediyorlardı; biz de dinden, dini değer ve sembollerden kazanç elde etmiyor muyuz? Dindarlarımızın bir kısmı piyango çekerken bile bismillah diyor ve duâ etmiyor mu?!.
İkincisi, Kâbe’nin onarımı sırasında ortaya koydukları şartlar. Kureyş’in ana geçim kaynağı ticaretti; ticaret uzak mesafelerden yapıldığı için masraflı idi. Yol güvenliği için verilen paylar, kervanların masrafları, yol boyundaki riskler/tehlikeler, sermaye yetersizlikleri gibi ağır külfetler malların fiyatına yansıyor, fiyatlar katlanıyordu. Sermayesi yetersiz olanlar faizle borç alıyor; kervanın başına bir iş gelirse faiz katlanıyordu. Kabileler arası savaşlar çoğunlukla ticaret kervanlarına yapılan saldırılardan çıkıyordu. İçerde, ticarete bağlı olarak faiz de bir kazanç kapısı idi. Bir diğer kazanç kapısı da fuhuş (kadın ticareti) idi. Gasbı/hırsızlığı da buna ekleyebiliriz.
Kâbe onarılacağı zaman onarım parasının toplanması için konulan şartlar : 1) Faiz parası olmayacak. 2) Verilen para fuhuştan kazanılmış olmayacak. 3) Hırsızlık/gasp parası olmayacak = helâl-ticaret parası olacak!. Toplanan helâl para onarıma yetmediği için bugün hicr veya hatm dediğimiz yer yarım kalmış, (hicr, terkedilmiş ve yarım bırakılmış demek) tamamlanmadan açık/ta bırakılmıştır; bura/sı da Kâbe’den sayılır.
Üçüncüsü, Efendimiz (Kur'ân, Zumer, 3.) Kureyş’e dini Allah'a has kılın; neden şu putlara (Lât, Menât, Uzza, Hubel gibi) tapıyor, ibâdet ediyorsunuz diye sorduğunda : “biz o putlara, bizi Allah'a yaklaştırsın diye tapıyor, ibâdet ediyoruz.” diyorlar; Allah'a inanıyorlar ama putlardan da “şefaat” dileniyorlar.
Kureyş’in gündelik yaşamı (ticareti, siyaseti, toplumsal hayatı) dînî yaşamından ayrı değil idi,; (kendi çarpık) din/leri gündeme gelince öyle hassas davranıyorlardı ki!, ama toplumsal yapı için olmazsa olmaz olan adâlet, kişisel yapı/bütünlük için olmazsa olmaz olan ahlâk (dürüstlük, merhamet, cömertlik vb.) söz konusu olunca o kadar da hassas değillerdi. 
Kureyş’in dindarlığı ile bizim dindarlığımız arasında herhangi bibenzerlik var mı?!.
Ne dersiniz?

Yorumlar

Yorum Gönder

Bu blogdaki popüler yayınlar

İHÂNET

İhânet : Verilen sözde durmamak. Arkadan vurmak. Vefâsız davranmak. Aldatmak. Hâinlik etmek... Ticarette. Siyasette. İnsanî ilişkilerde. Evlilikte ve Dinde... Dindeki ihânet, bütün alanları kapsar. Din, ticarette de siyasette de insanî ilişkilerde de hâinliği sevmez, istemez, hoş görmez. Mü’min, hiç kimseye (elinden geldiği, gücünün yettiği müddetçe) hâinlik (ihânet) etmez. Ederse, kendini (hâşâ)! Allah’a ihânet etmiş sayar. “Ey İman edenler! Allah’a ve Rasûlüne ihânet etmeyin = lâ tehūnû-Allaha ver Rasûl); (böyle yaparsanız), bile bile size verilen emânetlere de hâinlik etmiş olursunuz.” (8/27.) Çünkü Allah da Rasûlü de hâinleri sevmez. Çünkü Allah da Rasûlü de kimseye hâinlik etmez; O’nlar da Mü’min’dir, (Biri, El-Mü’min) Güvenilir’dir. Mü’min, Mü’min’e (El-Mü’min’e) güvenir = ihânet etmez. Mü’min, mü’mine ihânet etmez; ederse, hemen telâfî eder, özür (af) diler. Aslında mü’min, hiç kimseye ihânet etmez; ederse, rahat etmez, edemez. O, güvenilir biridir. Öyle olduğu için, El-Mü'm
Devamı

KELİME/KELÂM & KAVL/SÖZ

Kelime, harflerden oluşan anlamlı bütün, sözcük; kelm, yara, kesik. Kelâm, kelimelerin anlamlı ifâdeye, cümleye dönüşmesi. Kavl, ifâde, konuşma, beyân/beyânât, söz. Harflerin tek başına bir anlamı yoktur; onları en az iki kişi bir araya getirerek bir  anlam verir. O ile L, bir araya gelerek OL ve LO! olur. OL, anlamlı iken; LO, argoda seslenme demektir. ÖL ve LÖ de benzerdir. OLUŞ, ÖLÜŞ, ÖLÜM, LÖK  KÖK gibi... kelimeler, bir gramer düzeni içinde ve belli bir toplumsal oydaşma/konsessüs ile, dildeki (ve cümlerdeki) anlamlarına, yerlerine kavuşurlar. Mevcut oydaşma/konsessüs bozulur da yeni bir oydaşma/konsessüse karar verilirse; bu, yeni bir dil demek olur; dillerin farklılığı bunu gösterir. Kelâm = kelimeler, bir tür paroller/parolalardır. İlâhî kelâm, ilk etapta Allah ile Elçi (Elçiler = Cebrâil ve Peygamber) arasındaki parole/parola; sonra da biz insanlar arasındaki paroladır. Bizler, Allah ile Elçi (Elçiler = Cebrâil ve Peygamber) arasındaki parole/parolayı bilemeyiz, çözemeyiz, bu
Devamı

HADİS & SÜNNET

Hadis kelimesinin etimolojik kökü HDS (= حدث). Yaşanan olay, hâdise ve o olayın haberini vermek, demek. Sünnet kelimesinin etimolojik kökü ise, SNN veya (= سنة/ سن). Kanun, yasa, gelenek, cârî = yüyürlükteki uygulama demek. Her iki kelime de Efendimize nisbet edildiğinde, Hadis, Efendimizin yaşadığı olaylar karşısındaki tepkisine (= açıklamalarına); Sünnet ise uygulamalarına karşılık gelir; her ikisi de bağlayıcıdır. Hadis kelimesi Kur'ân’da, “hadîs-i Mûsâ, ahsen-ül hadîs, hadîs-ül cünûd, hâze-l hadîs” ve emir kalıbında (= fehaddis = anlat!) şeklinde kullanılır. Sünnet kelimesi ise, sünen ve sünnetullah şeklinde geçer. Hadisi daha çok “teorik ve söz”; Sünneti de daha çok “uygulama ve amel” şeklinde anlamak da mümkündür. Elbette Kur'ân, Efendimizin hayatı ile hayat bulmuştur. Efendimiz, Kur'ân’ı hem konuşarak açıklamış, hem de uygulayarak = yaşayarak hayat/ın/a aktarmıştır. Efendimizin yaşantısından önce, Ona Kur'ân inmeden önce de (cahiliyede de, daha önce de) yaşayan b
Devamı