AKLI TATİLE GÖNDERMEK
İnsanı, insan yapan akıl ve ruhtur (kalptir); bu iki “öğe”, insan fıtratının olmazsa olmazlarıdır. Bunlar tatile çıkarsa, insanda sadece nefs kalır; nefs de insanı/a hayvanlar gibi insiyâkî (iç güdüsel) davrandırır.
Akıl, ruhla bağ/bağlantı kurarsa; ruh da Rabbi ile bağlantıyı çook kolay kurabilir, çünkü Ruh, Rabbin ‘doğrudan nefesidir’; akıl da zaten bağ kuran demektir. Araplar, akale fiilini deveyi bağlamak için kıllanırlarmış (akale cemelün). Akıl, faal olursa (çalışırsa), iş görür; ruhsuz çalışırsa da şeytânîleşir. Arapça’da ‘tıbb-ul akliyyu’ psikiyatri demektir. Psikiyatrik durum, aklın şeytanî çalışması, aklın ruhla bağlantısının kopması sonucunda oluşur.
Akıl, büyük oranda buradaki (somut) ilişkileri anlamlandırırken; ruh, bu ilişkileri daha yukarı bir platforma (soyut formlara) taşır, en Soyut olan Allah’a kadar.
Allah’a “Akl-ı Küll” diyenler de vardır.
Akıl (ve Ruh) tatile çıkarsa kişi Allah’ı bulamaz; nefsi ile baş başa kalır.
Yorumlar
Yorum Gönder