EFENDİMİZİN KISA BİYOGRAFİSİ

571 : Doğumu.
595 : Evliliği.
610 : Vahyin gelişi = İlk vahyi alışı.
615 : Habeşistan’a hicret emrini vermesi.
617-620 : Boykot (abluka = açlık) yılları.
619 : Eşi Hz. Hatice ve amcası Ebû Tâlib’in vefatı = Sene-i Hüzün.
621 : I. Akabe Biatı.
622 : II. Akabe Biatı.
622 : Medine’ye hicret.
622-624 : Medine Vesikası (Anayasası). Ensar-Muhacir Muâhedesi/Kardeşlik Anlaşması.
624 : Bedir Savaşı.
625 : Uhud Savaşı.
626-627 : Hendek Savaşı = Ahzâb Gazvesi (29 Aralık-24 Ocak).
628 : Hudeybiye Anlaşması.
628 : Hayber’in Fethi.
630 : Mekke’nin Fethi.
630 : Huneyn Savaşı. Mekke’nin fethinden 17 gün sonra. 
630 : Tebük Seferi. Mekke’ye 700 km mesafede. 
630-631 : Diplomatik Çabalar = Elçiler yılı = Sene'tül Vüfûd. 71 heyetin geldiği, bir o kadar da Efendimizin komşu ülke ve kabile yöneticilerine davet mektupları gönderdiği yıl.
631 : İtikâf ve Cebrail ile karşılıklı Mukabele. 
632 : Vedâ Haccı ve Hutbesi. Hutbeyi dinleyen yaklaşık 12.000 kişi.
632 : 13 Rebîulevvel, Vefâtı.
...
Uhud ve Huneyn, yenilgidir. Bu yenilgiler, “Rabbe değil, kendine güvenden” (güven yerine imanı da koyabilirsiniz) ve “böbürlenmekten = kibirden”! mütevilliddir.. Bana bu kelimeleri kullandığım için kızabilirsiniz --haklınız, ben de kullanmak istemezdim -- bana bu cesareti veren 9/Tevbe, 25. Orada geçen “ea’cebetküm kesratüküm” tabirinin en hafif tercemesi, çokluğun hoşa gitmesi, en ağırı da çoklukla övünmek, böbürlenmek = tekâsür. Âyet, böyle yaptığınız için orada = o Huneyn gününde yeryüzü tüm genişliğine rağmen size dar gelmişti = “ve dâgat aleykümül ardu bihâ rahubet’, der.
Efendimizin Mekke’nin Fethi sırasındaki hâlini gözümüzün önünden bir ân bile ayırmamalıyız. “O sahne” bizde zafer ahlâkının âbidesi olarak sürekli canlı kalmalıdır.
Nasıl girmişti Efendimiz Mekke’ye?!.
Boynu bükük, gözü yaşlı ve “mahzun”!.
Oysa zafer kazanmıştı.
“İzâ câe nasrullahi vel feth,
Veraeytennâse yedhulûne fî dînillahi efvâcâ.
FESEBBİH BİHAMDİ RABBİKE VESTEĞFİRHU...”
Allah’ın yardımı ve zafer geldiğinde,
İnsanların bölük bölük (fevc fevc) Allah’ın dinine girdiğini gördüğünde,
Hemen Rabbine Hamd et! ve O’ndan af dile!...
Bu nasıl bir terbiye Ya Rabbî!..

Yorumlar

Yorum Gönder

Bu blogdaki popüler yayınlar

İHÂNET

İhânet : Verilen sözde durmamak. Arkadan vurmak. Vefâsız davranmak. Aldatmak. Hâinlik etmek... Ticarette. Siyasette. İnsanî ilişkilerde. Evlilikte ve Dinde... Dindeki ihânet, bütün alanları kapsar. Din, ticarette de siyasette de insanî ilişkilerde de hâinliği sevmez, istemez, hoş görmez. Mü’min, hiç kimseye (elinden geldiği, gücünün yettiği müddetçe) hâinlik (ihânet) etmez. Ederse, kendini (hâşâ)! Allah’a ihânet etmiş sayar. “Ey İman edenler! Allah’a ve Rasûlüne ihânet etmeyin = lâ tehūnû-Allaha ver Rasûl); (böyle yaparsanız), bile bile size verilen emânetlere de hâinlik etmiş olursunuz.” (8/27.) Çünkü Allah da Rasûlü de hâinleri sevmez. Çünkü Allah da Rasûlü de kimseye hâinlik etmez; O’nlar da Mü’min’dir, (Biri, El-Mü’min) Güvenilir’dir. Mü’min, Mü’min’e (El-Mü’min’e) güvenir = ihânet etmez. Mü’min, mü’mine ihânet etmez; ederse, hemen telâfî eder, özür (af) diler. Aslında mü’min, hiç kimseye ihânet etmez; ederse, rahat etmez, edemez. O, güvenilir biridir. Öyle olduğu için, El-Mü'm
Devamı

KELİME/KELÂM & KAVL/SÖZ

Kelime, harflerden oluşan anlamlı bütün, sözcük; kelm, yara, kesik. Kelâm, kelimelerin anlamlı ifâdeye, cümleye dönüşmesi. Kavl, ifâde, konuşma, beyân/beyânât, söz. Harflerin tek başına bir anlamı yoktur; onları en az iki kişi bir araya getirerek bir  anlam verir. O ile L, bir araya gelerek OL ve LO! olur. OL, anlamlı iken; LO, argoda seslenme demektir. ÖL ve LÖ de benzerdir. OLUŞ, ÖLÜŞ, ÖLÜM, LÖK  KÖK gibi... kelimeler, bir gramer düzeni içinde ve belli bir toplumsal oydaşma/konsessüs ile, dildeki (ve cümlerdeki) anlamlarına, yerlerine kavuşurlar. Mevcut oydaşma/konsessüs bozulur da yeni bir oydaşma/konsessüse karar verilirse; bu, yeni bir dil demek olur; dillerin farklılığı bunu gösterir. Kelâm = kelimeler, bir tür paroller/parolalardır. İlâhî kelâm, ilk etapta Allah ile Elçi (Elçiler = Cebrâil ve Peygamber) arasındaki parole/parola; sonra da biz insanlar arasındaki paroladır. Bizler, Allah ile Elçi (Elçiler = Cebrâil ve Peygamber) arasındaki parole/parolayı bilemeyiz, çözemeyiz, bu
Devamı

HADİS & SÜNNET

Hadis kelimesinin etimolojik kökü HDS (= حدث). Yaşanan olay, hâdise ve o olayın haberini vermek, demek. Sünnet kelimesinin etimolojik kökü ise, SNN veya (= سنة/ سن). Kanun, yasa, gelenek, cârî = yüyürlükteki uygulama demek. Her iki kelime de Efendimize nisbet edildiğinde, Hadis, Efendimizin yaşadığı olaylar karşısındaki tepkisine (= açıklamalarına); Sünnet ise uygulamalarına karşılık gelir; her ikisi de bağlayıcıdır. Hadis kelimesi Kur'ân’da, “hadîs-i Mûsâ, ahsen-ül hadîs, hadîs-ül cünûd, hâze-l hadîs” ve emir kalıbında (= fehaddis = anlat!) şeklinde kullanılır. Sünnet kelimesi ise, sünen ve sünnetullah şeklinde geçer. Hadisi daha çok “teorik ve söz”; Sünneti de daha çok “uygulama ve amel” şeklinde anlamak da mümkündür. Elbette Kur'ân, Efendimizin hayatı ile hayat bulmuştur. Efendimiz, Kur'ân’ı hem konuşarak açıklamış, hem de uygulayarak = yaşayarak hayat/ın/a aktarmıştır. Efendimizin yaşantısından önce, Ona Kur'ân inmeden önce de (cahiliyede de, daha önce de) yaşayan b
Devamı