FÂTİHÂ'SIZ NAMAZ OLMAZ!

“Namazda Fâtihâ okumayanın namazı geçerli olmaz.” (Buhârî, 765. Müslim, 394. Tirmîzi, 247. İbn-i Mâce, 847.)

Her rekatta Fâtihâ okunur; günde kırk rekât namaz vardır; Fâtihâ, günde kırk kez okunur.

1, 2, 3, 4, 5, ... değil 40 kez.

Günde 40 kez okunan Fâtihâ, ayda 1200, yılda 14.400, on yıl namaz kılan biri için 144.400, elli yıl kılan biri için de 720.000 kez okunur.

Niye?

Anlayalım diye.

40’ta anlamazsanız, 440’ta, 440’ta anlamazsanız, 1440’da, ... belki de 714.440’da anlayın diye!.

Anlamadan namaz olmaz mı?

Olur, ama “anlaşılmayan bir namaz”! olur.

Fâtihâ anlaşılsa ‘namaz, namaz’ olur.

Namaz, Fâtihâ’nın anlaşılması için okunur!. Fâtihâ’nın anlaşılmasıdır kulluk.

Fâtihâ, Allah’ı “bilmek”! ve O’na Hamd etmektir = “El-Hamd’u lillâhi Rabb’il âlemîn." = Âlemlerin Rabbi Allah’tır, Hamd O’na hasdır.

“Er-Rahmân’ir Rahîm.” O, Rahmân ve Rahîm’dir. (= Âlem, O’nun Rahmâniyeti ve Rahîmiyeti ile ayaktadır.)

“Mâlik-i yevm’üd Dîn.” = Din (Dinin ve hesap) gününün Sahibidir. (O gün gelecektir ve herkes hesap verecektir.)

“İyyake na’budu ve iyyaKe nesteîn.” = (Ya Rabbî!) Sadece Sana kulluk/ibâdet eder ve sadece Senden yardım isteriz. (Başka kime kulluk edebiliriz, kimden yardım isteyebilir ki!, hepsi aciz, hepsi ölümlü.)

“İhdinâ’s Sırât-al Müsteqîm.” Bizi doğru yola ilet. (Biz, kendimiz, Senin yardımın olmazsa o doğru yolu bulamayız, bulamayabiliriz.)

“Sırât-alllezîne ena'mTe aleyhim; gayr-il mağdûbi aleyhim ve leddâllîn.” O yol, nimet verdiklerinin yolu; kızdıklarının ve sapıtmışların (sapkınların) yolu değil. (Kimlerdir o nimete erenler? Nebîler/Elçiler, Sıddîqlar/Sâdıklar, Şehîdler/Şâhidler ve Sâlihler/İyiler. Ne güzel arkadaştır Onlar!.) (4/Nîsâ, 69.)

Bizler Fâtihâ’yı günde 40 kere değil, 40.000 kere de okusak, Onlarla arkadaş olabilir miyiz, bu Fâtihâ’yı anlayabilir miyiz?!.