ONUN HAYAT ÇİZGİSİ

O, Efendimiz.

Ana ve baba ile değil ama dede ile geçen bir çocukluk. (= yetimlik ve öksüzlükle geçen bir çocukluk.)

15 yaşında çocukluktan çıktığını varsayalım; 15 yaşından sonra çobanlık ve ticaret...

25 yaş, evlilik...

25 ilâ 40 arası “karanlık = bilinmiyor.”!; tek-tük hâdiseler anlatılıyor; Kâbe onarımı yaklaşık 605’tir, Efendimiz de o zaman yaklaşık 34-35 yaşındadır ve oradaki Hacer-ül Esved “problemini” ustalıkla çözmüştür; bunun gibi bir kaç olay dışında çok fazla şey bilinmiyor.

40’a doğru Hira yolculuklarının başladığına dair bilgiler var.

40’ta ilk vahiy.

Vahye kadar maddî açıdan “orta halli = orta sınıf” bir yaşam. Vahiyden sonraki her geçen gün ise küçülme = fakirleşme.

Hasır üstünde uyuma. Neredeyse hiç tefrîşâtı ve mefruşâtı (eşyası) olmayan bir kulübenin içinde bir kaç kap-kacakla idare edilen hayat...

Medine’de devlet başkanı olunca, savaşlardan ganimetler/gelirler elde edilmeye başlanınca da aynı şekilde süren/yaşanan bir hayat. 

Ailece. Kızı Fâtımâ ile damadı Ali de aynı. Hayber’in fethinden yüklü miktarda ganimet/gelir elde ediliyor, kızı Fâtımâ azbişey pay ve bir de yardımcı istiyor, Efendimiz “hayır”! diyor.

Siz bu “hayır’ın” nasıl bir psikoloji/ruh hâli ile söylendiğini tahmin edebiliyor musunuz?!; “hayır” dediğiniz kişi kızınız!, Fâtımâ!, ciğerpâreniz!.

O da Kendine bir saray inşa ettirebilirdi; imkânı vardı; civar devlet temsilcileri gelip-gidiyordu, O da İslam Devletinin ihtişamını onlara göstermek isterdi...

Vefât etmeden bir gün önce Mescid’e (Mescid-i Nebevî’ye/Nebî’ye) geldi ve ashabına şunları söyledi :

“Allah’u A’lem gidiyorum. Kimin Bende bir alacağı varsa söylesin-alsın, işte malım. Kimi kırmış-incitmiş ve kime bir kırbaç vurmuşsam, söylesin, işte bedenim, gelsin vursun... kadınlarınız ve köleleriniz hakkında Allah’tan korkun...”

Efendimiz köleliği kaldırmak için çok uğraşmıştı ama ömrü vefa etmedi = yetmedi; Ondan sonra da kölelik, ‘neredeyse eski hâline’! döndü.

Saraylarda yaşayan efendilerin köleleri = hizmetçileri olmaz mı; kölesi olmayana efendi denir mi?!.

Efendimizin kölesi = hizmetçisi var mıydı? Bildiğim kadarı ile O, elbiselerini de ayakkabılarını da Kendi onarıyor, Kendi dikiyordu...

...

Bilelim ki, ne kadar büyük bir evimiz ve o evde ne kadar çok eşyamız varsa, o kadar da çok işimiz vardır ve bu işlerin hepsini kendimiz yapamayız...

Efendimizin elindeki imkânlar sürekli artmasına rağmen, maddî açıdan hayat çizgisi = yaşam kalitesi sürekli düşmüştür.

Sizce neden?!.