TEMİZ İLE PİS

 Temiz ile pis...

“Temiz temize, pis pise...” (24/26.)

“Allah, temiz olanı pis olanlardan ayırt edene kadar Mü'minleri içinde bulundukları durumda bırakacak (= içinde bulundukları durumdan kurtaracak) değildir. Size gaipten haber verecek de değildir...” (3/179.)

“Pisle temiz bir değildir; pisliğin çokluğu hoşuna gitse bile...” (5/100.)

Kendilerini temize çıkaranları (temize çıkarmaya, aklamaya çalışanları) görmüyor musun? Allah (kimin temiz olduğunu bilir  ve) dilediğini temize çıkarır. Kimseye zerre/kıl kadar haksızlık yapılmaz.”(4/49)

‘Temizlik ve yoksulluk, kötülük yaptıran zenginlikten iyidir.’ Hz. Ali.

‘Öyle kimseler var ki, üstünü başını temiz tutar ama dinini (kalbini) kirletmekten çekinmez.’ Ebû Ubeyde.

Pisler, temiz olana kadar temize dokunamaz. “lâ yemessuhu ille-l mutahharûn.” O (Kur'ân) temizdir, Ona ancak temiz olanlar dokunabilir. (56/79.)

O (Kur'ân), temiz olanlara, temizlikleri oranında kendini açar; pisler Ona dokundukça da O pislerden kaçar.