SÖZÜN GÜCÜ ve AĞIRLIĞI
Söz hakkında ne zaman düşünmeye başlasam, Efendimize vahyin geliş anlarını hatırlarım; önceden de, “Önce = başlangıçta Söz vardı ve O Söz Tanrı ile birlikteydi” diyen ibare/ifade aklıma gelirdi; aslında ikisi birbirinden kopuk değil.
Efendimize Bir Söz = Âyet inerken, hava soğuksa terlerdi; sıcaksa üşürdü; beli bükülür, ayakları titrerdi; O Söz Ona inerken “pelte gibi halsiz, takatsiz” olurdu...
Çünkü Ona inen Söz ağırdı, güçlüydü.
Ama biz, O Sözün ağırlığını ve gücünü hissedemiyoruz bile!.
“innâ senulqî aleyke qavlen seqîlâ. = Biz Sana ağır bir Söz bırakacağız.” (73/5.)
Ama Senden sonrakiler, O Sözün ağırlığını ve gücünü fark edemeyecek, Onu “hafif ve etkisiz”! bulacak ve “nağmeli”! okuyacak!.
Yorumlar
Yorum Gönder