BEN

Dünkü ben ile bugünkü ben, aynı ben mi?!.

Hem aynı ben, hem de farklı ben.

Bugünkü ben, dünkü ben’i, ya geri, ya da ileri götürür ya da (bu pek mümkün değildir ama) yerinde saydırır.

Dünkü ben ile bugünkü ben, şeklen bile aynı ben değildir ama çocukluk resmimize bakınca, “bu, benim” deriz. 

Ya, olumlu veya olumsuz deneyimlerimizin (= tecrübelerimizin) bizi değiştirmesi, dönüştürmesi?!...

İnsan, burada bile, ma’nen (belki de rûhen) ileriye veya geriye gittiğini bilebiliyor = görebiliyorsa, böyle bir durum, ötede neden mümkün olmasın?!.

Her insan ben’i için, her doğan gün, saat, dakika bir kemâl vesilesi sayılmalı; insanın günü, gününe eşit olmamalı; her günkü ben, aynı ben olmamalı; böyle bir hayat, burada bile çekilmiyor, sıkıcı oluyor.

“İki günü birbirine eşit olan ziyandadır.” (Hadis-i Şerif)