BİLME = AKLETME TÜRLERİ
Akletme = Bilme Türleri
• Beyan : Söze dayalı bilme.
• Burhan : Delile dayalı bilme.
• İrfan : Sezgiye (ilhâma) dayalı bilme.
• Vahye (= İlâhî Habere) dayalı bilme.
Vahiy, hem söz (= beyân) hem de burhandır (= aklî delildir); Vahiy, delilsiz (hevâdan) konuşmaz. Geriye sezgi (= irfan) kalıyor. Aklını, vahye göre doğru kullanan/lar, doğru sezgiler alırlar ve irfan sahibi olurlar; yanlış kullananlar da saçmalarlar, ‘istidrac ehli’ olurlar, sallarlar.
Söze dayalı bilme, etimoloji, filoloji (= dil tahlilleri) ile. Vahiy Metnini = Mushaf’ı analizle.
Delile dayalı bilme, gözlem, deney ve (aklî) kıyas (tümevarım ve tümdengelim dahil) ile.
Sezgiye dayalı bilme, (olumlu-olumsuz) belli bir birikimle (!) mümkün.
Vahiy ile bilme, “seçilmişlere = mustafâ olanlara has.”!.
...
Aklın Sınırları
Akıl, neyi, nereye kadar bilebilir?!.
Soru bu.
Akıl, Tanrı dışında her şeyi bilebilir.
Kendini bile.
Aklın bilemeyeceği tek husus Tanrı’dır; o akıl, Tanrı’yı bilmeye kalkarsa = cüret ederse, tanrısallaşır.
Tanrı’yı bilmeye kalkan (= Tanrı hakkında konuşan) ekoller, “sapık = sapkın”! ekollerdir. Buradan sakın agnostisizm çıkarılmasın, o başka bişey.
O (= Tanrı Bilgisi = Marifetullah), “a priori” bir bilgi = bir histir = bir sezgidir = bir inançtır.
O, bilinemez; O’na sadece “inanılır = güvenilir.”!.
Yorumlar
Yorum Gönder