İNSAN, NASIL İNSAN OLDU?!.

Yaratıldı. Bize göre, bu yaratılış (=yaratış) milyonlarca yıl aldı = “hıyn-ün min-ed dehr.” (76/1); Yaratana göre ise, bir ânda, hatta zamanın içinde (zamanda olan) bişey değil.

Bu, nasıl oldu?!.

Yaratıcı, her şeyi (yeri-göğü ve içindeki her şeyi) yarattı ve en son (= halife) olarak da insan türünde bir varlık yaratmayı murat etti/istedi. Bunu meleklerine de söyledi. = “ve iz kâle Rabbüke lil melâiketi innî câilün fil ardı halîfe...” (2/30.)

“Ol”! dedi; insanın nefsi (= insanın canı) oluştu; (sonra) bu nefsi sûretlendirdi = tesviye etti = bedenlendirerek (= beden giydirerek) somut hâle getirdi. “Sizi yarattık, sonra sûretlendirdik, sonra da ...” (7/11.) Sonra da bu tesviye edilmiş nefse/cana, Ruhundan üfledi. = Ruh’umuzdan üfledik = “feizâ sevveytühû venefahtu fîhî min rûhî...” (15/29.); Bu Ruhla, nefse akıl ve irade yüklendi.

“Sonra da ona (Âdem’e) bütün isimler öğretildi ve meleklere, ona (Âdem’e) secde edin.” dendi. (2/34. 7/11. 15/29.)

Bu, Âdem’e “yukarıdan, yücelerden bakış ve Âdem’i yukarıdan, yücelerden anlatış”!.

Bir de ona (= bize) burdan bakmamız gerekiyor.

Burdan bakınca Âdem’in = insanın ilk önce sûretini = bedenini görüyoruz. O bedenin ‘içine girince’, onda akla karşılık gelen akılla bağ/bağlantı kuran bir beyin ile; daha derine inince de sevginin evi olan bir kalple; bu kalbin de derinine inersek bir lüble karşılaşıyoruz. İrade ise, insanın aklındaki ve kalbindekiler ile iyi veya kötü bir tercihte bulunma melekesi; onu isyan ettiren = isyana yönlendiren, ve itaat ettiren = itaate yönlendiren bir “güç”!. İnsanın insanlığı, bu gücü nasıl kullandığına bağlı. = İnsan olmak ya da olmamak, aklı, kalbi ve iradeyi kullanmaya bağlı; bunlar, her insanın nefsinde yüklü; beden de, bu nefsi hem taşıyan hem de onda yüklü aklın, duyguların ve iradenin isteklerini yapan bir araç.

Ölümle, bedenin işi/görevi, işlevi sona eriyor; nefis ise, içindekiler (akıl, duygu ve irade ile) ve yaptıkları ile öteye taşınıyor.

İrade, doğru istikâmette kullanılırsa, insandaki ruh güçleniyor, “ESAS RUH” ile bağ/bağlantı kuruyor ve O’na muhabbet besliyor...