GLOBAL VAHŞÎ ŞİRKET KAPİTALİZMİ

Şirketten kastım sadece ekonomik değil; siyasal, kültürel ve dinî. Siyasal şirketlerde = partilerde; kültür şirketlerinde = yayınevleri, medya ve okullar/ekollerde; din şirketleri = cemaatler ve vakıflarda mantık/yapı aynı, = çook (adam/taraftar) kazanma mantığı, doğruda ısrar etme anlayışı değil. Dünyada “üstü örtülü”! siyasal, kültürel, ekonomik ve dinî bir şiddet/vahşet yaşanıyor; bu şiddeti/vahşeti insanlığa bu küresel şirketler (= ortaklılar, devletler) yaşatıyor; o şirketlere imkân sunan devletler de bu vahşete ortak oluyor, o şirketlerin mantığı ile yönetiliyor ve onlara özeniyorlar.

O (küresel) şirketlerin yönetim anlayışı, kârın/kazancın limitsiz artırılması, maksimize edilmesi için neler yapılması gerekiyorsa yapılabilir anlayışı. Bunlarda kâr/kazanç, nihaî amaçtır; bu amaca giden her yol yürünebilir = çiğnenebilir = makyevelizm; kutsal değermiş!, hâkkâniyetmiş!, vb. konular kârdan/kazançtan değerli değildir. Çook kazan, büyü, hükmet, lüks yaşa... bu dünyanın kaynakları herkesin bu şekilde yaşamasına yetmez/yetmiyor, burası cennet değil. Dünya nüfusunun %’2-3’ü (şirket ve devlet patronları = CEO’lar) bu şekilde = lüks içinde, %80-90’nı “normal”!; %5-10’u “sefâlet” içinde yaşıyor. Bu, işin ekonomik yönü/kısmı; bunun altında, hayata kültürel, siyasal ve dinî bakış (anlayış) var.

Anlayışlar = dinler bölününce, hayatlar da bölündü. İnsanlar artık kendi anlayışına = gelirine göre bir evde, mahallede (ya da evsiz) yaşıyor, fizikî, siyasî ve kültürel gettolar, kastlar, bloklar = ittifaklar oluşuyor, farkında değil misiniz?!.

Işığa = Işığın kaynağına değil, gölgelere bakıyoruz, gölgemiz uzadıkça kendimizi bişey zannediyoruz. Bu şeytan/ın tuzağıdır; dünyanın büyük güçleri maalef bu tuzağa düşmüş görünüyorlar.