ÇİFT KUTUPLULUK

Çiftkutupluluk

Mıknatıs gibi. Mıknatısın bizim gibi (her şey gibi) iki kutbu vardır; artı (+) ve eksi (-). İyi ve kötü = Taqvâ ve fücur. 

Aynı kutuplar birbirini çeker; zıt kutuplar da iter. Kötü, kötüyü; iyi, iyiyi çeker; kötü, iyiyi; iyi, kötüyü iter.

Zıt (kötü) kutbun itişi = itiş gücü, “nisbîdir”! ve “zayıftır.”

İçimizdeki kötülükler, özde değil kabuktadır; özde = fıtratta yine iyilik vardır.

Kötüye, içerden ve dışardan “baskı” = “güç” uygulanırsa o “kötü kabuk” kırılır. 

Şeytanın gücü zayıftır.

İçimizdeki ve dışımızdaki iyilikleri “öldürürsek”, içimiz dışımız kötü olur.

Tüm iyilikler, dışardaki iyilikleri; tüm ibadetler de içerdeki iyilikleri güçlendirmek içindir; tersi de geçerlidir.

Ötede, bizdeki “çiftkutupluluk” kaybolacak, kötülerle iyiler ayrılacaktır.