ÜSLÛP

Üslûp 

Söz söylemekten (konuşmaktan) ve bişey/ler yazmaktan maksat, namluya kurşun sürmek değil, idrake ve kalplere dokunarak insanlara yaşanabilir bir hayat sunmaktır; bunu konuşma ve yazma üslûbu belirler. Kimi konuşma ve yazmalar, muhatabı kurşun gibi yaralar ya da öldürür; kimi konuşma ve yazmalar da hayat ya da şifa verir.

Dil, yaralar da (öldürür de) yaşatır da. (Şifa da olur dert de.) Dili kullanmak, maharet ve cesaret ister; bunu sağlayan, ahlâktır = sorumluluktur.

***

Doğru konuşma ve yazma, olacakları haber verme, şimdiden göstermedir. Şimdi ve gösterme, tahayyüldeki şimdi ve göstermedir; filmlerdeki görüntüler gibi. Filmde deniz görseniz, o denizde şimdi yüzemezseniz, o denizin varlığını da inkâr edemezseniz; aynen bunun gibi o konuşmanın ve yazmanın haber verdiklerini = gösterdiklerini de inkâr edemezsiniz.

Konuşma ve yazma bir yanıyla tahayyül (hayal kurma) bir yanıyla da teakkul, akletmedir. Hayal, tehassusa = duyguya; teakkul, akla dayanır; akıl, delil arar; his/hayal, aklın önünü açar. Tahayyülle teakkul ayrılmamalıdır; ayrılırsa, hayal kişiyi sap(t)ıtır; akıl da olduğu yerde saydırır.