YERÇEKİMİ

Yerin çekmesi. Gravitasyon. Fizikte küçük “g” ile ifâde edilir ve formülü şöyle yazılır. g = 9.80665 m/s kare; m, kütle; s, ivmedir. Kütle arttıkça çekim artar; ağır cisimler daha hızlı düşer. 

İnsan, günahının ağırlığından düşmüştür; din buna “hubût/düşme” der. İnsan tekrar yükselmek (urûc/mirâc etmek) istiyorsa, günahları terk etmelidir.

Dünyadaki şeylerin ağırlığı da kişiyi dünyaya/aşağıya çeker. Rabbimiz, insanı yukarı çekmek için “İp/Vahy” indirmiştir; buna da “inzâl/in(dir)me” denir. Bu “İp’e/Vahy’e” sarılarak yukarı çıkılır ve yerçekimine direnilir; yoksa insan hep “yere yapışık” yaşamaya devam eder. “İp’i/Hablullah’ı/Vahy’i” inkâr edenler (görmezden gelenler, umursamayanlar) ise, daha da derine, yerin dibine (gayyaya, magmaya, ateş çukuruna) düşerler.

Kötülük/günah, yüktür, ağırlıktır; iyilik/salih amel, hafifliktir. Günah/kötülük, insanı madden yere çeker; iyilik, insanı ma’nen “göğe/semaya” yükseltir. Günahın kütlesi ve ivmesi ile sevabınki aynı değildir.