MÜMKÜN MÜ?

Modern dünyanın oyuncakları, ağları, bağları ve tuzakları (= şeytanın iğvâları) o kadar çok ki, bunlardan bütünüyle kurtulmak, samimî bir şekilde “Lâ ilâhe illâ Allah.” demek mümkün mü?

Mümkün.

Şöyle :

Kişi, her ne yaparsa yapsın, yaptığı şeyi “Allah için = Allah Rızası için” yaparsa, 

Örneğin, araba almak istiyor, alacağı arabayı (evi) sadece “kendi rahatı” için alıyorsa, o arabayla bir garibanın da işini görmeyi, aldığı evde bir garibanı misafir etmeyi düşünmüyorsa, o işte “Allah Rızası” yoktur.

Yine, okuyor, “adam oluyor!” ve biyerde bir mevkî işgal ediyor ama o mevkîyi sadece kendi çıkarı için kullanıyor, adâletten, merhametten, hakkâniyetten, insaftan uzak duruyorsa, onda da “Allah Rızası” yoktur; “Lâ ilâhe illâ Allah.” unutulmuştur.

Çocuk yetiştiriliyor, o çocuk sadece iyi bir meslek sahibi olsun, geleceğini garanti altına alsın deniyorsa, o işte de “Allah Rızası” yoktur; “Lâ ilâhe illâ Allah.” unutulmuştur; gibi...

“Ulvî = İlâhî” amaçlar/gayeler unutularak, yaptığımız “küçük ya da büyük” işlere “takılıp kalırsak”, modern dünyanın oyuncakları, ağları, bağları ve tuzaklarından (= şeytanın iğvâlarından) kurtulamayız; o şeyleri tanrı ediniriz.

Bunlar soyut şeyler de olabilir.

Dün, Yahudiler bir devlete sahip olmayı Tanrı’ya itaatin (= Allah Rıza’sının) önüne geçirmişlerdi, bugün de öyleler; bugün aynı şeyi başka ırklar (toplumlar, topluluklar) da yapıyor. Bidevlete sahip olanlar da, onu korumak için benzer şeyler yapıyorlar. Devlet ya da elimizde her ne varsa o/nlar, ondan daha “Ulvî = İlâhî” amaçlar/gayeler için kullanılmazsa puta dönüşürler.

“Ulvî = İlâhî” amaç/gaye de, İlâhî Din’in egemen kılınması, tüm insanların adâlet ve barış (Silm = İslâm) içinde yaşamasıdır.

Bu niyetle çalışmak (= yaşamak), sonuç alınmasa da Tek Allah’a kulluktur ve “Lâ ilâhe illâ Allah”ın Ruh'una” uygunluktur.