ANI

Anmaktan isim. 

Bugün 28 Şubat. Anılarım canlandı. 

25 yıl önceydi. Yıl 1997’ydi.

Bahane Sincan’da yapılan Kudüs Gecesi tiyatrosu, Tarikat Şeyhlerine verilen İftar yemeği, Üniversitelerde başörtülü öğrenci mi olur tartışması, vs...

Yoo işi hafife almayın; konu millî güvenlik meselesi; laiklik = rejim elden gidiyor. Ey rejimin sahipleri!, silahlı ve silahsız güçlerinizi birleştirin ve rejimi koruyun/kurtarın!.

Konu, 9 saat Milli Güvenlik Kurulu'nda müzakere ediliyor ve topyekûn mücadele kararı alınıyor. Topyekûn. Asker-Sivil bürokrasi, Medya. Yargı. STK’lar. Siyasî Partiler. Tehlike çook büyük, topyekûn mücadele edilmezse başarılı olunamaz.

Yargı, partiyi kapatmalı. Asker, tanklarla sokağa çıkmalı. Medya, “karanlığı aydınlatmalı, manşetten saldırmalı”!. Rektörler, o öğrencileri ya iknâ odalarına almalı ya da atmalı!...

Hepsi oldu. 

Adına post-modern denen bir darbe yapıldı ve etkisi de bin yıl sürecek dendi.

Ertesi yıl askere gittim; 35 yaşımdaydım korkuyordum ve endişeliydim. Altı ay askerlik süresi boyunca sadece Yüzüklerin Efendisi’ni okuyabildim. Aynı yıl, Suriye’de bulunan APO lakaplı kişiye operasyon düzenlendi; ertesi yıl da Kenya’da yakalandı...

Anılar bitmez.

Daha sonra yeni partiler kuruldu. Hoca’nın öğrencileri de bir parti kurdu ve darbenin üstünden daha beş yıl bile geçmemişti ki iktidar oldular ama muktedir olamadılar; 20 yıldır da iktidardalar...

Ben de bugün bu anıların eşliğinde/gölgesinde siyasî bir değerlendirme/keyif! yapayım dedim.

Hoca 11 yıl önce dün, Rahmet-i Rahman’a kavuştu. Dün, 11. yıl kutlamaları vardı, iki ayrı yerde yapıldı. Mezarı başında ve Büyük bir salonda. Mezarı başında oğlu ve oğlunun partisi vardı. Salondaki organizasyonu, Hoca’nın Genel Başkanlığını yaptığı parti; fikren o ekibin içinden çıktığını söyleyebileceğimiz iki küçük muhalefet partisi; 28 Şubat’ın ve bugünün ana muhalefeti; 28 Şubat'ta Hoca’nın İçişleri Bakanı ve bugünün ikinci ana muhalefeti ve onların yanında bir başka küçük muhalefet partisi daha, altı siyasî parti vardı ve bunlar altılı (6’lı) bir koalisyon/ittifak  kurmuşlardı, tam kadro o salondaydılar; verdikleri ortak mesaj : “Hoca’nın yolundayız.”!.

İktidarda Hoca’nın talebeleri, talebesi mi demeliydim (bilemedim).!; muhalefet de Hoca’nın yolunda/izinde!. 28 Şubat’tan 25 yıl sonra iktidarı ile muhalefeti ile herkes Hoca’nın yanında, yolunda!!.

Sanırım, ya ben rüya görüyom ya da siyaset, internetten çook daha hızlı değişiyor bu memlekette. İnternette daha Web 5.0’ı göremedik, siyasette 6.0’a ulaştık galiba! ama ben, siyasetteki 2.0, 3.0, ...5.0’ları hiiç görmedim ki!.

Yok yok ben rüya görüyom. Bana rüya yaşatıyorlar; siyasetin yeni gerçekliği (metaversü) bu olsa gerek!.