YARA

Yara : Arapçası karh. Karh : Düşünce ya da bir savaşta (bir mücadelede) yenilince yara almak, yaralanmak.

Mü’min/ler de yara alır = yaralanır; eğer Mü’minler, hiç yara almasa/ydı, kendilerine güvenleri artar; Rablerine güvenleri azalır/dı!.

Bedir’de zayıf/güçsüz ve az olan Mü’minler, düşmanlarını yenmiş ama Uhud’da görece üstün olunca (kendilerine güvenmiş!) düşmanlarına yenilmiş ve bunun üzerine şu âyet nâzil olmuştu. 

“Eğer size bir yara (karh, sıkıntı) isabet ederse/etmişse, başka halklara da benzeri sıkıntı (karh) isabet etmiştir. Bu günleri Biz, insanlar arasında döndürüp dururuz. Bu, Allah’ın içinizdeki gerçek inananları ayırt etmesi ve gerçeğin tanıklarını belli etmesi içindir. Allah, zalimleri sevmez.”

إِن يَمْسَسْكُمْ قَرْحٌ فَقَدْ مَسَّ الْقَوْمَ قَرْحٌ مِّثْلُهُ وَتِلْكَ الأيَّامُ نُدَاوِلُهَا بَيْنَ النَّاسِ وَلِيَعْلَمَ اللّهُ الَّذِينَ آمَنُواْ وَيَتَّخِذَ مِنكُمْ شُهَدَاء وَاللّهُ لاَ يُحِبُّ الظَّالِمِينَ

3/Al-i imran, 140.

“Rabbe değil kendine güvenmek = inanmak ve yenildim, yara aldım.” diye mücadeleyi bırakmak, iman eksikliğidir.

Gazilik ve şehitlik bizde kutsaldır, mübârektir.