NİYE/NİÇİN OKUYORUZ?!.

Okuma, nedir?!.

Öğrenmedir, bilmedir. 

Neyi?!.

Başta Rabbi; sonra Rabbin âyetlerini; sonra da bu âyetlere göre yaşamayı öğrenme.

Niçin okuruz?!.

Dünya ve âhiret mutluluğunu kazanmak için. Bu yüzden Rabbin ilk emri oku/ikra!dır. “Yaratan Rabbinin adı ile oku!.” (96/1.)

Biz niçin veya kimin için okuyoruz?!.

Sadece dünyalık (para) kazanmak (= iyi bir meslek sahibi olmak), dünyada konforlu bir hayat sürmek için. Kendimiz için.

...

Okuma için, okunan (yazılmış/yaratılmış) bi şeylerin olması şart. Okunanın, bizim bildiğimiz anlamda illâki harflerle yazılı, kâğıda basılı olması gerekmiyor. Aslında harf, semboldür. Harflerle, yaratılmış olan her şeyin isimleri, sıfatları, fiilleri (kendileri değil) yazılır. Yazma, bi tür yaratmadır. Okuma, bu yaratımın/yaratının Yaratanının (“düşüncesinin”! = Adının) okunması ve O’nun tanınması/bilinmesidir. 

...

İnsan da her eylemi (= söz ve davranışı) ile yazar. (= yaratır.) Onun bu yaratımları da amel defterine yazılıyor. Ona da “oku kitabını = ikra kitâbek.” (17/14.) denilecek; insan da yazdığı o kitaptan tanınacak/bilinecek.

Eğer o, Rabbin Kitâb’ını okumadan ve O Kitâb’a göre bir hayat yaşamadan bir kitap (= amel defteri) yazmamışsa, o yazılar onu cehenneme sokacak.

Kitabını (= amel defterini) Rabbin Kitâb’ına uygun yazanlara ne mutlu!. Onlar için artık ebedî olarak üzüntü ve korku; yorgunluk ve bezginlik/usanç olmayacak. (Bknz. 2/262. 7/35. 10/62. 35/35.)

Siz, hâlâ (ısrarla), kısa süreli (geçici) bir konfor için okumakta diretiyor musunuz?!. Bâri bir adım daha atın da kazandıklarınızın birazını infâk etin, konforunuzdan birazcık ferâgat edin.