İNSAN NEDİR?!.

Normalde soru, insan kimdir? diye sorulmalı. Ne sorusu ile kim sorusunun farkını biliyor olmalısınız. Kim, bir kimliğe sahip varlıklara ait bir soru; ne, henüz neliği bilinmeyen durumlar için.

“İnsan nedir?”, sorusu da “henüz bir kimlik veya kişilik kazanmamış insan” içindir.

Bu sorunun doğru cevaplanabilmesi için, iki varlığın bilinmesi gerekiyor; çünkü insan, bu iki varlığın karışımıdır.

Kimdir ya da nedir, o iki varlık?!.

Melek ve şeytan.

Melek : Hep (sürekli) iyi olan, iyilik yapan; kötü, kötülük nedir bilmeyen; sürekli Allah’ın Sözünü/Emrini dinleyen.

Şeytan : Hep (sürekli) kötü olan, kötülük yapan; iyi, iyilik nedir bilmeyen; sürekli Allah’a isyan eden, O’nun Sözünü/Emrini dinlemeyen. 

İnsan : Melek ile şeytan arasında gidip-gelen; iyiyi/iyiliği de kötüyü/kötülüğü de bilen; melekleşe de bilen, şeytanlaşa da bilen bir varlık. 

İnsan, sürekli (= hep) iyilik yapsaydı, hiç kötülük yapmasaydı, kötülüğün nasıl (= nemenem) bişey olduğunu bilmeseydi, ona insan denmez, melek denirdi. Sürekli (= hep) kötülük yapsaydı, hiç iyilik yapmasaydı, iyiliğin nasıl bişey olduğunu bilmeseydi, ona insan değil, şeytan/iblis denirdi.

İnsan, melek ile şeytan arasındaki bir canlıdır!. (= O, bir MİŞ'tir : M, melek; Ş, şeytan; İ, insan.) İnsan, kötülüğü tercih ederse, şeytana/şeytanlığa yaklaşıyor; iyiliği tercih ederse, meleğe/melekliğe yaklaşıyor, yakınlaşıyor; çoğu zaman meleklik ile şeytanlık arasında gidip-geliyor; iki hâli de biliyor.

Rabbi ona, iyi olmasını, iyi davranmasını, iyiliğin tarafında bulunmasını emrediyor; şeytan/lar, sana düşmandır, diyor. (Bknz. 36/60)

Yine de çoğu insan, Rabbinin bu uyarısını dinlemiyor.

“Kesinlikle insan Rabbine karşı çook nankördür.” (100/6)

Nankör/lük : Bize iyilik yapana, bize “ekmek”! verene,  bizim iyiliğimizi isteyene, bizim değer vermememiz, onun sözünü dinlemememizdir. Nankör kelimesi Farsçadır; nan, ekmek; kör, kör; nankör, ekmek verene kör olmak, demektir. Buradaki ekmek, her türlü iyiliktir.

Rabbine nankörlük yapan/eden insan, insanlara nankörlük etmez mi?!.

En büyük nankör, şeytan; ve o şeytana yakın duran insandır.

İnsan : İyilik (= meleklik) ile kötülük (= şeytanlık) arasındaki milyarlarca kimliktir.

En iyi insan, Efendimizdir.