ÖLÜM KORKUSU

Modern insan, ölümden (= ölmekten) korkmaktadır ve ölmemek için, hayatta “kalmaktadır.”!. “Kalmak”, durmaktır. Ona göre hayat, bir yolculuk değil; “kalıcılıktır”!. O, hayatta kalmak = ölmemek için, olabildiğince mal (= para) biriktirmektedir.

Modern insanı açlık (= açlıktan ölmek) ve hastalık, korkutmaktadır. Onun mal biriktirmesi ve sağlığına “özen”! göstermesi, bu yüzdendir. Modern insan, ölümden (= ölmekten) korktuğu için, bir taraftan mal biriktiriyor, bir taraftan da sağlığına azamî dikkati gösteriyor.

Ama o, ölümden kaçışın olmadığını da biliyor!. Yine de ölümü kendinden uzak tutmaya çalışıyor. Ölümden kaçışın olmadığı = ölümü öldüremeyeceği, yenemeyeceği bilgisi, onu “hasta” (rahatsız) ediyor; öyle bir depresyona sokuyor ki, sonunda kendi eliyle kendini öldürüyor = intihar. 

Ateizmin (= Tanrı tanımazlığın) ve ölüm sonrası hayata inanmamazlığın, işte böyle bir sonucu var.

...

Modern insanın ölüm korkusu ile biriktirdiği mal, yedi sülalesine yeter.

“O, mal (= para) biriktirir ve onu sürekli sayar. (= Devamlı mal/para hesabı yapar.) (Niçin?!. Çünkü o) malının kendisini sonsuza kadar yaşatacağını sanar.” (104/2-3)

Sonsuza kadar yaşamayacak; o da ölecek, ve “hutameye” atılacak. Nedir hutame biliyor musun?!. O, kalplerin/yüreklerin taâ içine/özüne işleyen Allah’ın tutuşturduğu ateştir. (Bknz. 104/5-6)

Ey istifçi! Korktuğun (o ölüm, senin de) başına gelecek; gelince, işler çook daha “korkunç”! olacak.

De ki ona : küfrünle biraz yaşa!. (zıkkımlan!.) = “Qul : temetta’ biküfrike kalîlâ...” (39/8)

...

Malı (parayı) ve sağlığı veren Allah’a değil de mala (paraya) güvenmek, küfürdür = malla (parayla) Allah’ı örtmeye/gizlemeye kalkışmaktır. (Küfür, örtmektir. Mal/para, ölümü örtmüyor ki Allah’ı örtsün.)

Allah’tan korkmayan, her şeyden korkar.