SOYUT-LAMA

Soyutlama : Somut şeyleri zihne taşıma. İnsan, etiyle kemiği ile (= görünür bedeniyle) somut; insanlık, soyut. Soyutlama, tüm insanlarda olan ortak özellikleri (= yer kaplama, boy, renk, biçim, vb.) toplama, oradan “ortak bir insan-lığa” ulaşma mı; yoksa, her insandaki bu ortak özellikleri (= yer kaplama, boy, renk, biçim, vb.) “soyma” ve en derine inme mi; yoksa, ikisi birlikte mi?!.

Bence, iki birlikte. Bu özellikler (= yer kaplama, boy, renk, biçim, vb.) herkeste var ama “farklı farklı”!. İnsan, bunlar değil. Buna benzer özelliklerin çoğu diğer canlılarda (hayvanlarda) da var.

Olmayan ne?!.

Soyutlama (= akletme) özelliği. Hiçbir hayvan, tikellerden (= tek tek varlıklardan) yola çıkarak soyut (zihnî = kavramsal) bir türe (veya şeye) ulaşamaz.

Soyutlama, tikelleri genelleme (= tümelleme) ile, onlardaki elbiseleri (= yer kaplama, boy, renk, biçim, vb.) “soyarak”! çook derinlere inme, ama o görünür nitelikleri olmaksızın anlaşılamayan “bişey”! ise, o görünmeyen “şeyin”! adına, “ruh ya da akıl” diyebilir miyiz?!.

Bir soru daha. Akıl ya da ruh, kendini de soyutlayabilir mi?!. Biraz daha ileri gideyim. Tüm varlıklardaki somut/görünür özellikleri (= yer kaplama, boy, renk, biçim, vb.) soyutlarsak, nereye veya "neye" varırız?!.

Yorumlar

Bu blogdaki popüler yayınlar

İHÂNET

HADİS & SÜNNET

RECM