SÖMÜRÜ

Sömürü (sömürgecilik) de evrim geçirdi. Eskiden, ülkeler işgal edilir ve işgal edilen ülkelerin yer altı ve yer üstü kaynakları sömürgeci devletler tarafından “yağma/talan” edilirdi.

Şimdi de sıra insanlara geldi.

Endüstri (sanayi) devrimi ile, önce insanlar işyerlerine, fabrikalara hapsedildi ve makina gibi, serî bir şekilde çalıştırıldı. (= İnsanların bedenleri makinaya tâbî oldu; beden makinadan daha âdî! görüldü.) Post-endüstriyel devrimle, bu bedenler, “revizyona ve restorasyona” tâbî tutuldu, estetize edildi, hâlâ da ediliyor. Moda, makyaj, fitness, kişisel bakım, kozmetik, estetik (ameliyatlar), bedenleri estetize (ve sterilize) etmek için geliştiren sektörler.

Sıra, şimdi ruhlarda.

Post-endüstriyel devrimin ileri aşaması olan post-kapital-digital devrimle ruhlar (= arzu ve istekler) kontrol altında! tutulmaya çalışılıyor.

Ne yiyeceğimizi, ne giyeceğimizi, kime oy vereceğimizi, neyi beğeneceğimizi, vs. bizler mi belirliyoruz?!.

Evet, diyor gibisiniz!. Eğer öyleyse, yanılıyorsunuz. Önümüze konulan tüm seçenekler ve seçim, bizim elimizde değil. İrademiz kontrol altında!. Üstelik, bizi bizden iyi biliyorlar. Her ân elimizdeki telefonlarla, bilgisayarlarla, oraya-buraya yerleştirdikleri kameralarla (= MOBESE ve ev kameraları), kullandığımız kartlarla, vs. bizi takip ediyorlar, bizi gözetliyorlar. Bugün ne aldı; ne okudu; hangi siteye tıkladı; kaçta geldi, kaçta gitti; kime, ne mesaj yolladı; nereye ne kadar para harcadı?!...

Modern insan, kendini, kendi iradesiyle “ele veren” insandır. Ve bunu “özgürlük kisvesi” altında yapmaktadır. Modern insan, bedenen ve rûhen, kendi kendini köleştiren sömürten insandır. 

Rahmetli Ali Şeriatî, 70’li yıllarda ‘Kapitalizm Uyanıyor mu?.” diye sormuştu. 2000’lerin başında Foucault, ‘panoptikon’la; Orwell, Big Brother’le olası tehlikelere dikkat çekmişlerdi. Bu “tehlikeler”! çoktan aşıldı, artık sıradanlaştı ve kanıksandı. Şimdi, çook daha rafine, çook daha sofistike ve ince ‘disiplin teknikleri’! uygulanıyor; ve bunları, insanlar hissetmiyorlar bile!. Hissettiklerinde de büyük bunalımlara, derin depresyonlara giriyorlar ve intiharı seçiyorlar.

Vahşi kapitalizme elini veren kolunu, yoo! ruhunu, kaptırıyor. En iyisi, bu vahşî kapitalizmden olabildiğince uzak, en azından mesafeli, durmak.

Benden söylemesi.