İNSAN

İnsan :

A. Bilen.

B. Bildiğini bilen.

C. Bilinen.

bir canlı/varlık.

A. İnsanın bilmesi, sınırlı ama artırabilir bir bilme. O, ne kadar çok bilse de, yine de yarın başına ne geleceğini bilemez.

B. İnsanın bildiğini bilmesi, kendini bilmesi için olmalı, ama maalesef bu bilme, böbürlenmeye, büyüklenmeye; bir başkasına karşı : ‘senin bildiğin kadar benim unuttuğum var’, demesine yol açıyor.

C. Bilinmesi ise, 1. Kendini öteki gibi hissetmesi; hemcinsine ayna olması/tutması; ötekini kendi gibi görmesi. 2. Her ne kadar çoğu insan buna inanmasa ve istediğini yapsa da Bir’inin onu/kendini, kendinden çook daha iyi bilmesi, her yaptığından hatta ne düşündüğünden dahi haberdar olması, demek.

Batılı insan (= batı bilgisi, batı bilimi) A ve B’yi biliyor; C-1’e de yabancı değil ama C-2’nin semtine uğramamış. Bu yüzden onun bilmesi, yakıcı ve yıkıcı (= ahlâksız) bir bilme.