FE-VEYL-ÜL ...

Fe-veyl-ül lil Musallîn!...

Yazıklar olsun o musallînlere (= namaz kılanlara)!.

Bu ifâde (= âyet), Mâun Sûresi 4. Âyette geçiyor. 

Bu âyet  :

• Dini yalanlayanlardan = yalan sayanlardan,

• Yetim(ler)i hor görenlerden, itip-kakanlardan,

• Yoksulu, yoksulları doyurmayanlardan,

söz edildikten sonra geliyor; bu âyetten sonra da onların kim oldukları (= ellezîne ismi mevsulu ile) açıklanıyor :

• Onların kıldıkları namaz, namaz değil. (= sahte namaz)!; onlar, o namazı gösteriş için kılıyorlar.

• Her türlü hayra = iyiliğe de engel oluyorlar.

...

Bu kısa sûre, bize çook şey söylüyor; en önemlisi de her namaz kılanın dindar olmadığını da söylüyor. 

Bütün bunları (bu dört şeyi) yapanlar, aslında dini yalan sayanlardır; gerçekte onların ‘dinleri minleri’ yoktur.

Bu sûre, bize de bişey söylüyor mu; yoksa, bu sözlerin bizimle ilgisi yok da tarihte yaşamış birilerine mi söylendi = tarihte mi kaldı?!.

Biz de namaz kılıyoruz da!.