KURBAN KESMEK ve TIRAŞ OLMAK

Kurban kesmek, kurbanlık bir hayvanı (koyun, keçi, inek, tosun, düve ve deve) kesmek; tıraş olmak da saçı-sakalı kesmektir.

Hac ve umrede, ihramda iken ve “orada” (= mehılle) kesilen kurbanlar “yerine”! gidene kadar = “hattâ yeblüga-l hedyü mehıllehû” (2/196) tıraş olmak yasaktır; ancak ihramdan çıkınca ve kurbanı kesince, tıraş olunabilir. Tıraş, dış temizlik için yapılır. Saçı-sakalı birbirine karışmış bir adam, toplumun/insanların gözünde “pis veya pejmürde” (= üstü-başı dağınık) olarak görünür/görülür.

Umrenin veya haccın sonunda insanlar, bayram ederler; hac ve umre edeni, tebrik ederler.

Hacda kesilen kurbanlar nereye gider; kurban kesmekle saçı-sakalı kesmek aynı âyette neden zikredilmiştir?!.

Kurbanların eti, fakir-fukarâya; kurban kesenlerin taqvâlılıkları (= niyetleri, samîmiyetleri, bilinç ve duyarlılıkları) da Allah’a ulaşır. (Bknz. Hacc, 37.)

Kurban, önceden candan idi (= can kesilir idi); Hz. İbrâhim (a.s.) ile mal kesilir oldu. Mal, canın yongasıdır. Mal kurban edenler (= malını Allah için verenler = kesenler), canlarındaki yongayı (fazlalıkları) temizlerler; zekât vermek de böyle bir temizliktir.

Bence, kurban özü (= kalbi); tıraş da yüzü temizliyor gibi. Özü pis olanın, yüzü temiz olsa ne olur?!. Öz pis olursa, yüze yapılan temizlik (= tıraş), makyaj olur, maske olur. Öz ve yüz (= iç ve dış) temiz olursa, bu temizlik yerini bulur.

Metroseksüel (= modern) erkeklere (ve makyaj yapan kadınlara) duyurulur.


Yorumlar

Yorum Gönder

Bu blogdaki popüler yayınlar

İHÂNET

İhânet : Verilen sözde durmamak. Arkadan vurmak. Vefâsız davranmak. Aldatmak. Hâinlik etmek... Ticarette. Siyasette. İnsanî ilişkilerde. Evlilikte ve Dinde... Dindeki ihânet, bütün alanları kapsar. Din, ticarette de siyasette de insanî ilişkilerde de hâinliği sevmez, istemez, hoş görmez. Mü’min, hiç kimseye (elinden geldiği, gücünün yettiği müddetçe) hâinlik (ihânet) etmez. Ederse, kendini (hâşâ)! Allah’a ihânet etmiş sayar. “Ey İman edenler! Allah’a ve Rasûlüne ihânet etmeyin = lâ tehūnû-Allaha ver Rasûl); (böyle yaparsanız), bile bile size verilen emânetlere de hâinlik etmiş olursunuz.” (8/27.) Çünkü Allah da Rasûlü de hâinleri sevmez. Çünkü Allah da Rasûlü de kimseye hâinlik etmez; O’nlar da Mü’min’dir, (Biri, El-Mü’min) Güvenilir’dir. Mü’min, Mü’min’e (El-Mü’min’e) güvenir = ihânet etmez. Mü’min, mü’mine ihânet etmez; ederse, hemen telâfî eder, özür (af) diler. Aslında mü’min, hiç kimseye ihânet etmez; ederse, rahat etmez, edemez. O, güvenilir biridir. Öyle olduğu için, El-Mü'm
Devamı

KELİME/KELÂM & KAVL/SÖZ

Kelime, harflerden oluşan anlamlı bütün, sözcük; kelm, yara, kesik. Kelâm, kelimelerin anlamlı ifâdeye, cümleye dönüşmesi. Kavl, ifâde, konuşma, beyân/beyânât, söz. Harflerin tek başına bir anlamı yoktur; onları en az iki kişi bir araya getirerek bir  anlam verir. O ile L, bir araya gelerek OL ve LO! olur. OL, anlamlı iken; LO, argoda seslenme demektir. ÖL ve LÖ de benzerdir. OLUŞ, ÖLÜŞ, ÖLÜM, LÖK  KÖK gibi... kelimeler, bir gramer düzeni içinde ve belli bir toplumsal oydaşma/konsessüs ile, dildeki (ve cümlerdeki) anlamlarına, yerlerine kavuşurlar. Mevcut oydaşma/konsessüs bozulur da yeni bir oydaşma/konsessüse karar verilirse; bu, yeni bir dil demek olur; dillerin farklılığı bunu gösterir. Kelâm = kelimeler, bir tür paroller/parolalardır. İlâhî kelâm, ilk etapta Allah ile Elçi (Elçiler = Cebrâil ve Peygamber) arasındaki parole/parola; sonra da biz insanlar arasındaki paroladır. Bizler, Allah ile Elçi (Elçiler = Cebrâil ve Peygamber) arasındaki parole/parolayı bilemeyiz, çözemeyiz, bu
Devamı

HADİS & SÜNNET

Hadis kelimesinin etimolojik kökü HDS (= حدث). Yaşanan olay, hâdise ve o olayın haberini vermek, demek. Sünnet kelimesinin etimolojik kökü ise, SNN veya (= سنة/ سن). Kanun, yasa, gelenek, cârî = yüyürlükteki uygulama demek. Her iki kelime de Efendimize nisbet edildiğinde, Hadis, Efendimizin yaşadığı olaylar karşısındaki tepkisine (= açıklamalarına); Sünnet ise uygulamalarına karşılık gelir; her ikisi de bağlayıcıdır. Hadis kelimesi Kur'ân’da, “hadîs-i Mûsâ, ahsen-ül hadîs, hadîs-ül cünûd, hâze-l hadîs” ve emir kalıbında (= fehaddis = anlat!) şeklinde kullanılır. Sünnet kelimesi ise, sünen ve sünnetullah şeklinde geçer. Hadisi daha çok “teorik ve söz”; Sünneti de daha çok “uygulama ve amel” şeklinde anlamak da mümkündür. Elbette Kur'ân, Efendimizin hayatı ile hayat bulmuştur. Efendimiz, Kur'ân’ı hem konuşarak açıklamış, hem de uygulayarak = yaşayarak hayat/ın/a aktarmıştır. Efendimizin yaşantısından önce, Ona Kur'ân inmeden önce de (cahiliyede de, daha önce de) yaşayan b
Devamı