YEDİ VECİH
Kur'ân, yedi vecih/harf (= el-ahrâf-us seba’) üzre okunur. Bu yedi vechi biz, tecvid olarak anlıyoruz; bence bu, tecvide değil, tefsire; daha doğrusu tev’ile karşılık gelen bir okumadır.
Kur'ân’ın özü/özeti olan Fâtihâ Sûresi de yedi (7) âyettir ve her âyet, bir “katmana” işarettir. Bu “katmanlar”!, yukarıdan aşağıya doğru sıralanmıştır. En alttan en üste, bu sıralama (bence)! şöyledir :
1. Allah’ın gadap ettiği ve dalâlette bıraktığı kimselerin Kur'ân’ı anlamaları. = “gayril ma’dubi aleyhim veled dâllîn.”
2. Doğru yolda olanların,
3. ve doğru yola yeni girmiş olanların Kur'ân’ı anlamaları. = “ihdina-s sırât-al müstegîm, sırâtallezîne en’amte aleyhim”
4. Sadece O’na kulluk eden ve O’ndan yardım dileyenlerin Kur'ân’ı anlamaları. = “iyyâKe na’budu ve iyyâKe nesteîn”
5. Bu gününü (= hayatını) “Din Günü” gibi yaşayanların Kur'ân’ı anlamaları. = “Mâlik-i Yevm-id Dîn”
6. Sadece Allah’ı Rahmân ve Rahîm bilenlerin Kur'ân’ı anlamaları. = “Er-Rahmân-ir Rahîm”
7. Hamdi (= Övgüyü) sadece O’na tahsis edenlerin Kur'ân’ı anlamaları. = “El-Hamd-ü lillâhi Rabb-il Âlemîn”
Bunun tecvidle bir alâkası var mı?!.
Yorumlar
Yorum Gönder