BOŞ

'Boşa kürek çekiyormuşum. Kendimi boşuna yoruyormuşum...'

Sadece şirk ile ölenin yaptığı işlerin boşa çıkacağına inanırım. Rabbim, cümlemizi şirkten korusun. Şirke düşülmediği sürece hiçbir işin/amelin boşa gideceğini düşünmüyorum. 

Kasıt, bu yazıların kime ne faydası var; kimse okumuyor (okusa da anlamıyor) deniyorsa :

Benim ilk amacım (zaten) bu değil, bu işi üzerime vazife edindim, vazifemi yapıyorum; bu anlamda da hiç kimseden herhangi bir karşılık (= bedel/ücret ve teşekkür) beklemiyorum. Bu yazılar, kimde nasıl sonuç verir, kişileri nasıl etkiler, onu da bilmiyorum. Hidâyet, Allah’tan. Allah’ın izni ile belki bu yazılar, birilerinin “uyanmasına” (= hidayetine) vesile olur. Ben, iyi niyetle ve özveri ile belli bir gayret sarf ediyorum, o kadar. Bu işi de severek yapıyorum. Şunu da söyleyeyim : Kendim ve yazıların etkisi hakkında kısa vadeli düşünmüyorum; çoook uzun vadeleri de hesaba katıyorum.

Bu vesile ile bir hatıramı anlatayım; belki bunu daha önce de yazdım. 7-8 yaşlarında idim. Dedemle köy meydanına gitmiştim. Üç-beş ihtiyar oturuyordu. İkindi vakti idi. Güneş batmak üzere idi. Dedenin biri bana : Gel evlâdım, nasılsın?. dedikten sonra, Allah kaç?. diye sordu. Ben de : Bir. dedim. Delilin ne?. dedi. Sustum. (O yaşta delili nereden bileyim?!.) Dede : Bak oğlum, şu Güneşi görüyor musun?!. Eğer iki, üç, ... Allah olsaydı, allahlar arasında anlaşmazlık çıkar; biri, Güneşi şuradan; öteki de şuradan doğdurmak (veya batırmak) isterlerdi, dedi. Aradan 15-20 yıl geçti. Kitâb’ı (= Kur'ân’ı) Türkçe mealinden (baştan sona) okumaya karar verdim. Enbiya Sûresinin 22. âyetine gelince, oradaki ibare (= lev kâne fîhimâ élihetün illâllahu lefesedetâ = Eğer yerde ve gökte Allah’tan başka ilâhlar olsaydı, gök ve yer fesada uğrardı.), beni o köy meydanına (7-8 yaşlarıma) götürdü.

Bugün etkili olmayan bir söz, 15-20, 30-40, ... yıl sonra etkisini gösterebilir.

“Mevlâ görelim neyler; neylerse güzel eyler”, Allah Kerîm, diyelim.