... AYRI MI DEĞİL Mİ?!.

... ayrı mı değil mi?

Üç noktanın yerine biçook şey konulabilir, ben, bu yazıda iman ve ameli koyuyorum. 

Bu konu, önce İslâm ümmeti içinde, sonra İslâm ulemâsı (kelâmcıları) içinde ciddî çatışmalara ve hararetli tartışmalara yol açmıştır.

1. İman ayrı, amel ayrıdır.

2. İman ile amel birbirinden ayrılamaz. 

Birinci görüşte ısrar, iki uca savrulmaya = ifrat ve tefrite yol açmış.  a) İmanla yetinilmiş = benim kalbim temiz denilmiş, amel önemsenmemiş. b) Kişideki iman, görünmez/bilinmez, kişinin imanlı (Mü’min) olup-olmadığı ameliyle bilinir; bu yüzden amel, iman için önemli bir göstergedir, denmiş.

Dikkat ettiyseniz, ilk maddenin iki ucu, bizi ikinci maddeye taşıdı.

Kişinin imanlı olup-olmadığını anlamak için kalbini yarıp bakamayız, baksak bile oradaki imanını göremeyiz. İman, kendini bize sâlih; küfür de kötü ameller ile gösterir, kişideki iki özellik de gizlenemez. Küfr, "aşikar"! Olan Allah'ı gizlemektir.

Kişide amel yoksa, o ameli işleyecek beden de yoktur (o kişi mazeretlidir, hastadır, özürlüdür); kişi, bedenen sağlıklı ise, öyle ya da böyle bişeyler yapar, konuşur, bakar, vs.; güzel konuşur, güzel bakarsa, işini güzel yaparsa, kendi bunu fark etmese bile bu, kalbindeki imanından/inancındandır.

Dînî ma’nada iman ise, bu inancın düzenli, sistemli ve tutarlı hâle gelmesi ve BİR TEK İLÂH’a hasredilmesi, tahsis edilmesidir.

Nokta.