OKUR-YAZAR UYUMU

(Bu metin, Hatip-Muhatap uyumunu da imler ve  benim zihnimdeki dünyayı = arka-planı açığa vurur.)

Okur, bir metinle muhataptır ve o metni bir yazar yazmıştır. Yazarın içinde bulunduğu şartlar (= edebî, dînî, siyasî, ekonomik, kültürel, vb. iklim, coğrafya ve niyet. Niyet, amacı da kapsar) okurun şartları ile uyumlu değilse, o metin TAM olarak anlaşılamaz. Bu durum, söylenen söz (= edilen vaaz, yapılan konuşma) için de geçerlidir; buna, bağlam (= contex) diyoruz.

Sözü uzatmadan, zihnimdeki konuya (= niyetime) gireyim; elimizdeki en sağlam, en sahih (dînî) Metin olan Kur'ân’a ve Onu okuyan bizlerin durumuna geleyim. Burada da “Yazar-Okur Uyumu”! sağlanmadan “O Metnin” (= Mushaf’ın) TAM anlaşılamayacağını söylemek zorundayım. Yazar (= Metin, burada Allah), okuru (= bizleri) etkiler ama biz okurlar, Yazar’ın! Niyetini (= Metni yazma maksadını) yakalayamamışsak, O Niyet’ten uzak kalırız ve O Metin bize çok fazla bişey söylemez = O Metni anlayamayız. 

Öyleyse, asıl kritik soru şudur : “O Metni Yazanın = O Metni Elçisinin kalbine ilqâ eden Rabbin” niyetini (= amacını) nasıl anlayabiliriz?!.

Niyetimizi temiz (= hâlis) tutarak. Bunun dış göstergesi O Metni okumaya başlamadan önce “Eûzü-Besmele” çekmektir.

Eûzü-Besmeleyi, O Metne inananlar çekiyor; oysa, O Metin, O Metne inanmayanlara da hitap ediyor; onlar ne yapacaklar?!.

Burada, kanımca yapılacak iş, Yazar’ın (= Author’un) otoritesini kabul etmektir. Otoritesi kabul edilmeyen bir Yazar’ın Metni = Kitâb’ı zaten okunmaz ki!.

Ancak ve ancak, bu otorite kabul edilince, O Metin’den yararlanılabilir. Tabiî, O Metin okundukça da O Yazar’ın Niyeti daha net anlaşılabilir.

Kur'ân, çoook okunan Kitâb (= Metin) demektir. Niyetimizi hâlis tutarak Kur'ân’ı çoook okursak, her geçen gün, Yazar’ın (= Allah’ın Niyetini) daha iyi anlar; okur-Yazar uyumunu yakalarız.

Bu Ramazan’da oruç tutmanın yanında bunu da yapalım. Ramazan, Kur'ân ayıdır.