TANRILARIN ÇATIŞMASI veya MÜCADELESİ

Tek Tanrı’nın = Tevhîd’in  olmadığı (= kabul edilmediği) tüm dinlerde Tanrıların mücadelesi = çatışması kaçınılmazdır.

Bu Tanrılar, bazen maddî bazen manevî; bazen de aynı “cinstendir.”!. Maddî Tanrılara somut; manevî Tanrılara soyut Tanrılar denir; ikisi de birer puttur. Zerdüştlüğün (= Zerdüşt’ün) Tanrısı = Tanrıları aynı cinstendir, Ahuramazda ve Ehrimen; Zerdüşt, bunları çatıştırır. Ahuramazda, iyinin/iyiliğin; Ehrimen, kötünün/kötülüğün Tanrısıdır. Ahuramazda’yı Güneş (= ateş = ışık = yaz); Ehrimen’i karanlık (= buz, kış) temsil eder. = Yin ile Yang. Yang, aydınlık ve sıcak; Yin, soğuk ve yumuşaktır. Tüm doğu dinlerinde bu ikici/ikili felsefe hâkimdir. Almanların Thor’u (= Thor Tanrısı), çekici ile buzu kırar.

Tek Tanrılı dinlerin (= Yahudilik, Hıristiyanlık ve İslâm’ın) içinde sadece İslâm’ın Tanrı’sı, bu çatışmanın dışındadır. Yahudiliğin Tanrısı Yahve = Yehova, soyuttur ama sadece İsrailoğullarının Tanrısıdır; diğer milletlerin Tanrısı ile çatışır = Yahudileri çatıştırır; hatta Yakup’la bile çatışmış = güreşmiş, Yakub’u yenemeyeceğini anlamıştır. (Bknz. Yaratılış : 32/25.) Hıristiyanlığın Tanrısı, insan = İsâ şeklini almış ve çarmıhta can vermiştir. (Nietzsche, Tanrı öldü!.) İki dinin Tanrısı da antropomorfik = insan biçimlidir.

Bu yüzden sadece İslâm’ın Tanrısı olan Allah = El-İlâh, gerçek Tanrı’dır, Sübhândır. O ne Kendi içinde, ne de Kendi dışında çatışır, El-Mü’min’dir, Kendinden Emindir. Yaşadığımız çatışmalar ve mücadeleler, Tanrı’da değil, Tanrı’yı dinleyenlerle, dinlemeyenler arasında cereyan etmektedir ve bunlar, imtihanın bir gereğidir. = Kim, Tanrı’nın Sözünü dinliyor, kim, dinlemiyor?!.

Tanrı, Sözünü dinleyenlere mükâfat (nimet, cennet); dinlemeyenlere cezâ (ezâ, cehennem) vereceğini va'detmiştir.

Bi yerde şirk = birden çok Tanrı varsa, orada Tanrı çatışması da vardır; bu çatışma, insana da sirayet eder ve insanlar Tanrıları adına savaşırlar. İdeolojik çatışmaların arkasında da bu vardır.

Tevhid ehli Müslümanlar, Allah dışındaki Tanrıları reddetmek, onlara lâ = hayır demek, kabul etmemek için müşriklerle; diğerleri de birbirleri ile çatışır, mücadele ederler; bu yüzden, Müslüman olmak için “Lâ ilâhe illâ-l Allah” demek şarttır. “Lâ ilâhe illâ-l Allah” diyen bir Müslüman, Tanrıları çatıştırmaz, çünkü onun Allah dışında başka bir Tanrısı = İlâh’ı yoktur; o, şirk koşanlarla = müşriklerle = şeytanlarla = şeytanî güçlerle çatışır, mücadele eder.