KİTAP PUTPERESTLİĞİ

Kitaplar (= kitaplarda yazılı olanlar), “ölü bir metâ”! olarak görülürse = onlarda yazılanlar, yaşanan hayat/lar için uygulama alanı bulamazsa = uygulan(a)mazsa, “kitap putperestliği”! baş gösterir.

Allah-u Alem, Efendimizin, sağlığında Kur'ân’ı “Kitâb” hâline getirmemesi bu yüzden = bu sebeple olmalı!. Kur'ân’ın (bildiğimiz) “Kitâb = Mushaf” hâline getirilmesi, Hz. Ebû Bekir ve Hz. Ömer devrindedir.

Efendimiz (s.a.v.), Kur'ân’ın yazıda kalan (= sayfalarda saklanan) bir KİTÂB = MUSHÂF değil, “YAŞAYAN/YAŞANAN BİR KİTÂB, BİR HİTÂB” olmasını arzu etmiş olmalıdır.

Hayata etkisi olmadığı hâlde kitapseverlik yapma, bir “kitap putperestliği”! olarak algılanmalıdır.

Kitâb = Kur’ân bizi, “kitapseverliğe = kitap putperestliğine”! değil, Allah’a kulluğa çağırır. Allah’a kulluk da Kitâb’ta = Kur’ân’da yazılanları hayata aktarmakla (= Allah’a kul olmakla) mümkündür.