HEBÂ

Hebâ, olmak mastarı ile beraber, hebâ olmak şeklinde kullanılır; yok olmak, kaybolmak anlamındadır. Hebâ kelimesi Kitâb’ta iki yerde (25/23. 56/6.), hebâen mensůrâ ve hebâen münbessen ( هباء منثورا/ هباء منبثا) şeklinde geçer. Mensůr (منثور) : toz zerreleri gibi dağılmış; besse ( بث بثت /), yayılma; münbessen (منبثا) yayılmış, demek.

Tüm yapıp-etmelerimizin (= amellerimizin) hebâ olabileceğini hiç düşündünüz mü?!.

Ben düşündüm. Düşündüğüm zamanlar, çıldıracaktım; şimdi, rahatım.

O zamanlar, ya emeklerim boşa giderse?! endişesi taşıyor, “tek dünyalı” düşünüyor ve yaşıyordum. Beni böyle bir düşünceye sevk eden, yaşadığım tecrübelerdi. 30-40 yıl oku/çalış, bir kaç diploma al, bütün bilgilerin/çabaların ölünce yok olsun, kaybolsun!. Birileri, 50-60 yıl adâletin (= hakkâniyetin) hâkim (= iktidar) olması için çalışsın, birileri de tüm bu çalışmaları ‘kişisel emelleri = çıkarları” için 20-25 yılda hebâ etsin; gibi bir çok olay...

Dünyada yaşanan (sonuç gibi görünen, ama henüz sonuç olmayan olumsuz) sonuçlar, beni çok yanılttı; hiçbir şeyin yok (= hebâ) olmayacağına inanmam (= kesin kanaat getirmem), epey zamanımı aldı/çaldı. Şimdi, o kayıp zamanlarımı telafî etmeye (= geri almaya) çalışıyorum.

Buraya nasıl geldim?!.

Levh-i Mahfuz (= Korunmuş Levha) ve Ümm-ül Kitâb (= Ana Kitâb) kavramları üzerinde kafa yorarak = düşünerek.

Hepimizin her ameli (olumlu-olumsuz her işi), Korunmuş Levha’da ve Ana Kitâb’ta kayıtlı. Bizler, onları burada kayıp (= hebâ) edenleri görünce, onların gerçekten! kayıp (= hebâ) olduğuna inanıyoruz ve karamsarlığa (= ümitsizliğe) kapılıyoruz. Bu da bizim çalışma modumuzu (= moral motivasyonumuzu) düşürüyor.

Bilelim ki, iyilik ve güzellik için çaba harcayanların (= çalışanların) amelleri de, onların o çabalarını (= iyiliklerini) kişisel emelleri için hebâ edenlerin amelleri de aslâ kayb/hebâ olmayacak. 

Büyük hesaplaşmada bütün defterler açılacak. Kim, çıkarı için çalışmış; kim, Allah (rızası) için çalışmış belli olacak.

Hâsıl-ı kelâm, yaşanan hiçbir olumsuzluk moralimizi bozmamalı; doğru bildiğimiz işleri yapmaya (yanlışlardan kaçınmaya) devam etmeliyiz.