BAKARA SON ÂYET

286. âyet. Bir önceki 285. âyetle birlikte her gün ikindi ve yatsı namazlarından sonra okuduğumuz “âmenerrasûlü”!.

Ne diyor bize bu âyet?!.

“Allah, hiç kimseye gücünün yeteceğinden fazla yük yüklemez. Herkesin yaptığı iyilik lehine, kötülük de aleyhinedir. Rabbimiz, unutur veya yanlış yaparsak, bizi sorumlu tutma. Rabbimiz!, bize daha öncekilere yüklediğin gibi zor şeyler yükleme. Rabbimiz!, bize gücümüzün üzerinde bir sorumluluk (= yük) yükleme. Bizi affet, bizi bağışla, bize merhamet et. Sen, bizim Mevlâ’mızsın. Kâfirlere karşı bize yardım et.”

...

Bizim gücümüz zayıf. Biz mazlumlara yardım edemiyoruz; güç verdiklerimiz de sessiz ve çaresiz.

İyilik (= mazlumlara yardım, lehimize bişey) yapamıyoruz; her şey aleyhimize işliyor. 

Unutmadık, yanlış yaptığımızı da biliyoruz; bu durumda da bizi sorumlu tutacak mısın?!.

Öncekilere yüklediğin yükü, öncekiler, “iyi-kötü”! taşıyabildiler; biz bu yükü taşıyamıyoruz; sadece, bize böyle zor yükler yükleme diyerek Sana yalvarıyoruz!.

Bu durumda da bizi affedecek, bizi bağışlayacak, bize merhamet edecek misin?!.

Her şeye rağmen “yine”! de Mevlâ’mız Sensin. 

“Kâfirlere (= zâlimlere) karşı bize yardım et.”

Şu ân, sadece Sana duâ etmekten başka elimizden başka bişey gelmiyor.