KENÛD veya KÜNÛD

Bu, vitrde okuduğumuz kunûd (= قنوت) değil. Bir de, tı (ط) ile yazılan kunûd (= قنوط) var. Bu kenûd, kef (ك) ve dal (د) ile (= كنود) ve Âdiyat Sûresi 6. âyet başında te’kid lâmı alarak (لكنود) yazılıyor ve sadece burada geçiyor. 

Müfredat (2. c.; s. 320-321.) dâhil, elimdeki sözlüklere baktım bu kelimenin başka bir anlamına rastlayamadım; bütün sözlükler ve mealler bu kelimeye nankör anlamını veriyorlar. Nankör, Farsça; gördüğü iyiliği unutan, eli ekmek tutmayan, demek. (Nan, ekmek; kör, kör; ekmeği verene kör.)

Sûrenin başında (ilk beş âyette) beş yemin var; sonra : “inne-l insâne li-rabbihî lekenûd” = İnsan rabbine karşı nankördür.” deniyor. İki le’yi (li-rabbihî ve le-kenûd’deki li ve le) de tam anlayamadım; ilkine, karşı; ikincisine, te’kid (= güçlendirme) anlamı veriliyor; ama ben burada kenûd kelimesi ile ilgileneceğim.

Elbette nankör, bu kelimenin doğru bir karşılığı, ama bana göre “eksik”!. Nankörün Arapça karşılığı : NKR’dan nâkir (ناكر) ve KFR’dan kâfir (كافر). Kâfir-i bin-ni’met = كافر بالنعمة = Nimete nankörlük. Nâkir-ül cemîl = ناكر الجميل = İyilik bilmezlik.

Rabbe nankörlük nasıl olur?!.

Rabbin verdiği nimetleri (Rabbi) bilmemekle; o nimetlerle Rabbi örtmekle = görmezden gelmekle. Kenûdluğun (= nankörlüğün, nâkirliğin) sonu, kâfirliktir.

Rab, kullarına sonsuz-sınırsız mülkünden mülk verir; kulları, verilen bu mülkle şımarırlar, azarlar. Ğınâ (= kendini zengin görme = غنى), sonradan görmedir. = غنى الحرب

Sonradan görme, şımarmadır.

“Sonradan görmede” ilk hâli bozmama varsa, şımarma (= غنى)) olmaz.

İlk hâl, “mülksüzlüktür”!. Buna tasavvufta hiçlik deniyor. İnsan Sûresi 1. âyet buna, “adın bile anılmadığı dönem”! der. “Yokluk dönemi”!.

Kenûdluk, kişinin kendini malla var etmesi!; esas Var Eden’ini görmezden gelmesidir.

Çoğu insan, mülkü görünce şımarır. Çook az insan ise zengin olur (= غنى)) ama ondaki o mülk, ne kadar çok olursa olsun, o ilk duruşunu (= fıtratını) bozmaz, ve ilk Var Eden’ini unutmaz.

İlkine, kapitalist ve/veya kenûd deniyor; ama ikincisine sosyalist denmiyor.

Pekiî ne deniyor?!.

Bilsem, söylerdim; inanın bilmiyorum.