YAŞAMAK MI, ÖLMEK Mİ?!.

Yaşamak, düne göre her geçen gün daha çekilmez (= dayanılmaz, zor) hâle geliyor; yarın, çok daha zor olacağa benziyor. Bu çekilmezlik hem maddî hem ma’nevî;  ma’nevi boyut maddî boyuttan daha ağır. Maddî boyutu aslâ küçümsemiyorum. 8.5 milyar insanın yarısından fazlasını açlığa ve yoksulluğa (= köleliğe) mahkûm eden bu kapitalist sistem, tahakkümünü sürdürmek için bu insanlara çektirdiği açlık ve yoksullukla yetinmiyor, aynı zamanda onları “aşağılıyor”!. “Ne oluyoruz?!.” diyenlerin (= sistemi sorgulayanların), “bizim payımızı da artır.” diyenlerin ve bu kapitalist sistemi değiştirmek, daha âdil bir sistem (= düzen = din) kurmak isteyenlerin “sesini soluğunu kesmek ve  kölelik düzenini pekiştirmek” istiyor. 

Bu düzene bugün “dur”! denemezse (= bu düzen böyle giderse), yarınki günler (= gelecek nesiller için) çook daha zor ve ağır olacak.

Bu şartlar altında yaşamak mı daha şerefli, ölmek mi?!.

Benciller için yaşamak; diğerkâmlar (= fedakârlar) için ölmek.

Takdir edersiniz ki bu ölüm, normal bir ölüm değil, şerefli bir ölüm.

Onurlu (= şerefli) yaşamak isteyenler, şerefli bir ölümü göze alamazlarsa, zamanla onurlarını da (= şereflerini de) kaybederler. Şehitler, onurları (= şerefleri) ile yaşamak için “ölürler.”!. = “Şehitler ölmez.”

“Allah yolunda öldürülenlere, ‘ölü’ demeyin!. Bilakis onlar ‘diri’dirler. Siz bunu kavrayamaz/anlayamazsınız.”

وَلَا تَقُولُوا لِمَنْ يُقْتَلُ ف۪ي سَب۪يلِ اللّٰهِ اَمْوَاتٌۜ بَلْ اَحْيَٓاءٌ وَلٰكِنْ لَا تَشْعُرُونَ

(Bakara, 154.)

“Bana dokunmayan yılan bin yıl yaşasın.” diyen zihniyet bilsin ki, o yılan bin yıla kalmadan onu (= onun çocuklarını) da sokar = sokacak. Bugün o yılanın başını ezmek için çabalamazsak, yarın o yılan bir ejderha olur. Çünkü sistem böyle yılanları beslemek (= güçlendirmek), ejderhaya dönüştürmek için var.

Sistemden beslenenler, sisteme ses çıkarmayarak, hem bugünlerini hem geleceklerini zehirliyorlar.