LÂ SÜPÜRGESİ

25 Nisan 2022 tarihinde “Lâ ilâhe illâ-l Allah” başlıklı bir yazı yazmıştım; bu yazı, o yazıya bir ilâve olacak.

Süpürge, temizlik aracıdır. Temizlik, kiri-pası temizlemektir. Kirin-pasın, maddîsi gibi ma’nevîsi (= görüneni gibi görünmeyeni) de vardır.

“Lâ ilâhe illâ-l Allah”, ma’nevî (= görünmeyen) pislik olan şirki temizler. Bu pisliğin (= şirkin) nasıl temizlendiğini merak ediyorsanız, o yazıyı da okuyun. 

Maddî olarak temiziz; maddî bi çook temizlik malzemeleri kullanıyor; iki güne bir banyo yapıyoruz ama ya ma’nevî olarak!...

Duygu ve düşüncelerimiz pis. Her gün, her ân, eğitim-kültür ve medya yoluyla üzerimize pislikler boca ediliyor; duygularımız ve düşüncelerimiz manipüle ediliyor; ma’nen kokuyoruz. Bu pisliklerden arınmak (= temizlenmek) için, “Lâ ilâhe illâ-l Allah”ı iyi anlamamız ve doğru “kullanmamız”! şart. “Lâ ilâhe illâ-l Allah”, bütün zehirlerin ‘panzehiri’!, ilâcıdır. Bu “ilâç”, hiçbir zaman bozulmayan bir ilâçtır. Bütün “ma’neviyat, kalp doktorları” (= Peygamberler), "hastalarını"! bu ilâçla tedavi etmiştir.

Kalbimiz de (= imanımız da), ellerimiz kadar temiz olmasın mı?!. Kalp pis (= kirli) olursa, eller (= vücut) temiz olsa ne yazar?!.

Dış temizliğe gösterdiğimiz hassasiyeti iç temizliğe neden göstermiyoruz?!. Bir iç pislik olan şirk, bizi her gün mahvediyor; ebeden de mahvedecek!.

“Allah, size şöyle bir misal vermektedir : Aralarında anlaşamayan birkaç ortağa bağlı bir kimse ile tek bir kişiye bağlı kimsenin hâli bir ve aynı olur mu?!. Allah’a hamdolsun ki olmaz. Övgü yalnızca Allah’a hastır/özgüdür, ama insanların çoğu bunu bilmiyorlar.” (39/29.)

Kendi aralarında anlaşamayan, çatışan bir çok ortağa bağlılık değil mi bizi huzursuz ve ‘hasta’! eden?!.

Kimler bu ortaklar?!.

Başta, birbiri ile çatışan (= anlaşamayan) kendi arzularımız; sonra da tâbî olduklarımızın arzuları. Bunların her biri, “benim dediğim olsun’ diyor, bizi paramparça ediyor, hangisini dinleyeceğimizi (= hangisine itaat edeceğimizi) şaşırıyoruz.

Maddî ve ma'nevî pislikler temizlenince, doğal temizlik ve doğal asâlet (= temiz fıtrat) açığa çıkar. Çünkü, yaratılış (= fıtrat), temizdir; onu sonradan bizler kirletiriz.