BAĞIMLILIK

Alışkanlıklar, âdetler de birer bağımlılıktır; neden ve niçin yapıldığı bilinmeyen ‘ibâdetler’! de.

Neden ve niçin yapıldığı bilinerek yapılan ibâdetler ise, Rabbe bağımlılığın, bağlılığın birer göstergeleridir.

Rabbe bağımlı olmak, diğer tüm bağımlılıkları, bağlılıkları önler (önlemese de düzenler) ve bizi tüm kötü bağımlılıklardan kurtarır; tüm iyi bağımlılıklarımızı, bağlılıklarımızı da Rabbimize bağlar!.

Kişi, Bir Rabbe bağımlı ve bağlı olmazsa, (benim gibi) sigaraya (vb. şeylere) bağımlı olmayı sürdürür.

Bi başkası da alkole, paraya, kumara, ona-buna bağımlı ve bağlı hâle gelir.

Tüm bağımlılıklarımızı Bir Rabbe bağımlı ve bağlı hâle getiremezsek, bi çoook şeye bağımlı ve bağlı olur ve o şeyler de bizi esir alır.

Rabbe bağımlı ve bağlı olmak ise bizi, her şeyden bağımsız kılar.

‘Ben, Bir Rabbe de bağımlı olmak istemiyorum’, diyen/ler, yalan söyler; aslında onlar o çook şeye bağımlı ve bağlı ve de çook parçalıdırlar.

Bu konuda Rabbimiz Zümer, 29’da bize şöyle bir misal verir = “darabellahu meselen... Bir adam var, ve onun bir takım (bir çook) ortakları var (ben bunu alışkanlıkları ve bağımlılıkları olarak da okuyorum); onlar kendi aralarında hırçın hırçın çekişip duruyorlar (bi türlü anlaşamıyorlar). Bir de, “sadece Bir Kişi’ye”! bağlı, selâmet içindeki bir adam var; bu ikisinin hâli bir olur mu?!...”

Birbirinden bağımsız ve uyumsuz bağlılıklarımız ve bağımlılıklarımız bizi mahveder.