HAVALE

Havale :

1. Birine para gönderme.

2. Bi yazıyı, o yazıda yapılması gereken işi, bi başkasına (ast’a) havale etme.

3. Birinin (bi başkası ya da kendi) işini Allah’a havale etme/si.

İlkinde, görünürde bir hiyerarşi yoktur; ikincisinde, üst, ast’a; üçüncüsünde, ast üst’e ‘bişey’! havale eder.

Havale etmek, bu (iş) benim (işim) değil, bu işi ben statüm gereği yap(a)mam, bu benim görevim değil, ya da bilmiyorum, demektir. Bu durumu, salt bir ve iki ile sınırlı tutarsak, mesele büyük ölçüde anlaşılabilir; toplumda (devlette) herkesin bir statüsü ve görevi (işi) vardır ama üçe taşırsak!, işin rengi epey değişir.

a) O işi ben yapabilirim (senin işini ben görebilirim!) ama yapmıyorum (ben iyi bi adamım!), seni Allah’a havale ediyorum. 

b) Sana ceza vermeye benim gücüm yetmiyor ama Allah’ın yeter, seni Allah’a havale ediyorum

Buradaki havale nasıl bir havale; a ile b, aynı havale mi?

a’da, hem kibir hem mahviyet olabilir.

b’de de hem kin hem de kibir olabilir. 

Buradaki mahviyet : Bu konuda ben gerçekten güçsüzüm ama haklıyım; hakkımı senden er-geç Allah alacaktır, buna inanıyorum; kin ve kibir : a’daki kibir : ben senin düzeyine düşmem, ben yukarı/üst bir düzeydeyim, bu tür işleri yapmam ama Allah’a bu işleri havale eder, yatırabilirim!. b’deki kibir : güçsüz olduğumun farkında olmama rağmen bu işi çözmesi, benim öcümü (kinimi) senden alması için, ben bu işi  Allah’a havale ediyorum. (Allah’a emrediyorum)!!.. bu iş, benim işim değil Allah’ın işi, (hâşâ) Allah benim memurum!, benim havalemi yapar!!!.

...

Doğru (= içinde kin ve kibir olmayan!) havale nasıl olur, bilemedim, kafam iyice karıştı. En iyisi ben, yapabileceğim şeyleri yapayım, yapamayacağım şeyleri zamana bırakayım; başkasının yaptığı şeyler beni olumsuz etkiliyorsa da sabredeyim.

Ve Allah’ın her şeyden haberdar olduğunu bileyim. 

İyi psikologlara, ihlâslı insanlara ihtiyacımız var.