İNZÂL

İnzâl : İnme, indirme, tenzil; Allah’ın emirlerini kullarına bildirme. 

İnzâl, iki şekilde gerçekleşir : 1) Alan’ın yukarı çıkması. 2) Veren’in aşağı inmesi. Alan da Veren de Rasüldür; Verilen ve Alınan Rabbin Kelimeleri = Sözleridir = Vahydir. Bu Sözler, daha sonra muhatapların diline transfer (tercüme) olunur.

İlk hâl (= Alan’ın yukarı çıkması), Rasullerin kısa bir süreliğine (Vahy, çook kısa bir sürede gerçekleşir) beşerîlikten “çıkması”! = melekleşmesi; ikinci hâl (= Veren’in aşağı inmesi), Meleğin (= Cebrâil’in) insan sûretinde görünmesidir.

Varlık, çoook katmanlı ve hiyerarşiktir. Onun yukarı katlarında yüce varlıklar; aşağı katlarında aşağı varlıklar bulunur. Dünya, varlığın aşağı katında, katmanındadır; dünya, ednâ’dan ya da denî’den türeyen isimdir; aşağı kat-man demektir.

Aşağı katlardan yukarı katlara çıkmak için ‘merdiven ya da asansör’ kullanmak gerekir. Miraç, bu çıkışın (= urûcun) adıdır. Efendimizin miraçtaki “merdiveni ya da asansörü” Burak’tı. Efendimiz, bize Kitâb’ı ve Hayatını (= Sünnet’ini) çıkış için miras bıraktı. Burak, berk = şimşek demek; burak da şimşek hızındaki binek. 

Bu “çıkışın” maddî olmadığını fark etmiş olmalısınız. Bu “çıkışı” anlamayanlar, gökdelenler, yüksek kuleler, (yapılar!) dikiyor, inşâ ediyorlar.

Ağır yüklerle yukarı çıkılmaz; ağır yükler bizi aşağı çeker. (= Yerçekimi). Yukarı çıkmak için hafiflemek gerekir. Hââ!, yukarı çıkanlar, aşağıdakileri de yukarı çekmek/çıkarmak için “ağır yük = kavlen ségîlâ” (73/5) yüklenirler, ama Onlar “O Yükün” altında ezilmezler, Rableri onlara yardım eder.

Yerçekimine meydan okumadan, "çıkış" mümkün değildir.